Ancient Greek-English Dictionary Language

σπονδεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: σπονδεῖος σπονδεῖη σπονδεῖον

Structure: σπονδει (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. used at a libation, a spondee

Examples

  • ἄρχεται μὲν ἀπὸ τοῦ κρητικοῦ ποδόσ, δεύτερον δὲ λαμβάνει τὸν ἀνάπαιστον καὶ τρίτον σπονδεῖον καὶ τέταρτον αὖθισ ἀνάπαιστον, εἶτα δύο τοὺσ ἑξῆσ δακτύλουσ, καὶ σπονδείουσ δύο τοὺσ τελευταίουσ, εἶτα κατάληξιν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1815)
  • "Δίωνα δὲ τὸν Χῖον τὸ τοῦ Διονύσου σπονδεῖον πρῶτον κιθαρίσαι Μέναιχμοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:31)
  • ,4 ᾧ τὸ ἔλαιον ἐπισπένδουσι τοῖσ ἱεροῖσ, σπονδεῖον δὲ ᾧ τὸν οἶνον, καλεῖσθαι λέγων λοιβίδασ καὶ τὰ σπονδεῖα ὑπὸ Ἀντιμάχου τοῦ Κολοφωνίου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 713)
  • ποιητὴσ δέ τισ ἐπὶ τῶν θεριζόντων τῆμοσ ὅτ’ αἰζηοὶ Δημήτερα κωλοτομεῦσιν οὐδὲν γὰρ οὗτοι διαφέρουσι τῶν ἱστία καὶ κάλουσ καὶ ἄγκυραν ἡγουμένων κυβερνήτην, καὶ νήματα καὶ κρόκασ ὑφάντην καὶ σπονδεῖον ἢ μελίκρατον ἢ πτισάνην ἰατρόν· (Plutarch, De Iside et Osiride, section 66 4:3)
  • τιθέασι γὰρ τούτων πρῶτον τὸν Σπονδεῖον, ἐν ᾧ οὐδεμία τῶν διαιρέσεων τὸ ἴδιον ἐμφαίνει, εἰ μή τισ εἰσ τὸν συντονώτερον σπονδειασμὸν βλέπων αὐτὸ τοῦτο διάτονον εἶναι ἀπεικάσει. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 11 4:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION