Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σέβω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σέβω

Structure: σέβ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = the older form se/bomai

Sense

  1. to worship, honour, respect, approve of, to be reverenced
  2. to worship, be religious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σέβω σέβεις σέβει
Dual σέβετον σέβετον
Plural σέβομεν σέβετε σέβουσιν*
SubjunctiveSingular σέβω σέβῃς σέβῃ
Dual σέβητον σέβητον
Plural σέβωμεν σέβητε σέβωσιν*
OptativeSingular σέβοιμι σέβοις σέβοι
Dual σέβοιτον σεβοίτην
Plural σέβοιμεν σέβοιτε σέβοιεν
ImperativeSingular σέβε σεβέτω
Dual σέβετον σεβέτων
Plural σέβετε σεβόντων, σεβέτωσαν
Infinitive σέβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σεβων σεβοντος σεβουσα σεβουσης σεβον σεβοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σέβομαι σέβει, σέβῃ σέβεται
Dual σέβεσθον σέβεσθον
Plural σεβόμεθα σέβεσθε σέβονται
SubjunctiveSingular σέβωμαι σέβῃ σέβηται
Dual σέβησθον σέβησθον
Plural σεβώμεθα σέβησθε σέβωνται
OptativeSingular σεβοίμην σέβοιο σέβοιτο
Dual σέβοισθον σεβοίσθην
Plural σεβοίμεθα σέβοισθε σέβοιντο
ImperativeSingular σέβου σεβέσθω
Dual σέβεσθον σεβέσθων
Plural σέβεσθε σεβέσθων, σεβέσθωσαν
Infinitive σέβεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεβομενος σεβομενου σεβομενη σεβομενης σεβομενον σεβομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σεβον έ̓σεβες έ̓σεβεν*
Dual ἐσέβετον ἐσεβέτην
Plural ἐσέβομεν ἐσέβετε έ̓σεβον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσεβόμην ἐσέβου ἐσέβετο
Dual ἐσέβεσθον ἐσεβέσθην
Plural ἐσεβόμεθα ἐσέβεσθε ἐσέβοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ δικαιοσύνην παιδεύει ὥστε διὰ πάντων τῶν ἠθῶν ἰσονομεῖν καὶ εὐσέβειαν ἐκδιδάσκει, ὥστε μόνον τὸν ὄντα Θεὸν σέβειν μεγαλοπρεπῶσ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:24)
  • παρὰ δὲ Ἀλεξάνδρῳ μεγίστη ποτὲ πασῶν ἦν διαβολή, εἰ λέγοιτο τισ μὴ σέβειν μηδὲ προσκυνεῖν τὸν Ἡφαιστίωνα· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:1)
  • σὺ δ’ αὖ, τὸ σόν, παράσχεσ Αἴγαιον πόρον τρικυμίαισ βρέμοντα καὶ δίναισ ἁλόσ, πλῆσον δὲ νεκρῶν κοῖλον Εὐβοίασ μυχόν, ὡσ ἂν τὸ λοιπὸν τἄμ’ ἀνάκτορ’ εὐσεβεῖν εἰδῶσ’ Ἀχαιοί, θεούσ τε τοὺσ ἄλλουσ σέβειν. (Euripides, The Trojan Women, episode 2:28)
  • τὸ σωφρονεῖν δὲ καὶ σέβειν τὰ τῶν θεῶν κάλλιστον· (Euripides, episode, lyric 10:2)
  • τὸν νόμον ἀνάγκη τὸν προκείμενον σέβειν. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode44)

Related

Derived

  • προσσέβω (to worship or honour besides)
  • σέβομαι (to feel awe or fear before God, especially when about to do something disgraceful; to feel shame, religious awe)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION