Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σέβομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σέβομαι σεβήσομαι ἐσέφθην

Structure: σέβ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: mostly in pres.

Sense

  1. to feel awe or fear before God, especially when about to do something disgraceful; to feel shame, religious awe, (post-Homeric) to honour with pious awe, to worship, venerate

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σέβομαι σέβει, σέβῃ σέβεται
Dual σέβεσθον σέβεσθον
Plural σεβόμεθα σέβεσθε σέβονται
SubjunctiveSingular σέβωμαι σέβῃ σέβηται
Dual σέβησθον σέβησθον
Plural σεβώμεθα σέβησθε σέβωνται
OptativeSingular σεβοίμην σέβοιο σέβοιτο
Dual σέβοισθον σεβοίσθην
Plural σεβοίμεθα σέβοισθε σέβοιντο
ImperativeSingular σέβου σεβέσθω
Dual σέβεσθον σεβέσθων
Plural σέβεσθε σεβέσθων, σεβέσθωσαν
Infinitive σέβεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεβομενος σεβομενου σεβομενη σεβομενης σεβομενον σεβομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σεβήσομαι σεβήσει, σεβήσῃ σεβήσεται
Dual σεβήσεσθον σεβήσεσθον
Plural σεβησόμεθα σεβήσεσθε σεβήσονται
OptativeSingular σεβησοίμην σεβήσοιο σεβήσοιτο
Dual σεβήσοισθον σεβησοίσθην
Plural σεβησοίμεθα σεβήσοισθε σεβήσοιντο
Infinitive σεβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεβησομενος σεβησομενου σεβησομενη σεβησομενης σεβησομενον σεβησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σεφθήσομαι σεφθήσῃ σεφθήσεται
Dual σεφθήσεσθον σεφθήσεσθον
Plural σεφθησόμεθα σεφθήσεσθε σεφθήσονται
OptativeSingular σεφθησοίμην σεφθήσοιο σεφθήσοιτο
Dual σεφθήσοισθον σεφθησοίσθην
Plural σεφθησοίμεθα σεφθήσοισθε σεφθήσοιντο
Infinitive σεφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεφθησομενος σεφθησομενου σεφθησομενη σεφθησομενης σεφθησομενον σεφθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσεβόμην ἐσέβου ἐσέβετο
Dual ἐσέβεσθον ἐσεβέσθην
Plural ἐσεβόμεθα ἐσέβεσθε ἐσέβοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσέφθην ἐσέφθης ἐσέφθη
Dual ἐσέφθητον ἐσεφθήτην
Plural ἐσέφθημεν ἐσέφθητε ἐσέφθησαν
SubjunctiveSingular σέφθω σέφθῃς σέφθῃ
Dual σέφθητον σέφθητον
Plural σέφθωμεν σέφθητε σέφθωσιν*
OptativeSingular σεφθείην σεφθείης σεφθείη
Dual σεφθείητον σεφθειήτην
Plural σεφθείημεν σεφθείητε σεφθείησαν
ImperativeSingular σέφθητι σεφθήτω
Dual σέφθητον σεφθήτων
Plural σέφθητε σεφθέντων
Infinitive σεφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεφθεις σεφθεντος σεφθεισα σεφθεισης σεφθεν σεφθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δ’ ἀναγκασθεὶσ Μετέλλαν τὴν θυγατέρα προσῆγεν ἡ δὲ Ἑστία ἐλεήσασα δάμαλιν ὑπέβαλε καὶ αὐτὴν ἐκόμισεν εἰσ Λανούιον, καὶ ἱέρειαν τοῦ σεβομένου παρ’ αὐτοῖσ δράκοντοσ ἀπέδειξεν ὡσ Πυθοκλῆσ ἐν τρίτῃ Ἰταλικῶν. (Plutarch, Parallela minora, section 14 1:3)
  • ἡ δὲ Ἑστία ἐλεήσασα δάμαλιν ὑπέβαλε καὶ αὐτὴν ἐκόμισεν εἰσ Λαμούσιον, καὶ ἱέρειαν τοῦ σεβομένου παρ’ αὐτοῖσ δράκοντοσ ἀπέδειξεν ὡσ Πυθοκλῆσ; (Plutarch, Parallela minora, section 14 2:2)
  • καὶ μεταβὰσ ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰσ οἰκίαν τινὸσ ὀνόματι Τιτίου Ιοὔστου σεβομένου τὸν θεόν, οὗ ἡ οἰκία ἦν συνομοροῦσα τῇ συναγωγῇ. (, chapter 18 8:1)

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION