Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σέβομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σέβομαι σεβήσομαι ἐσέφθην

Structure: σέβ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: mostly in pres.

Sense

  1. to feel awe or fear before God, especially when about to do something disgraceful; to feel shame, religious awe, (post-Homeric) to honour with pious awe, to worship, venerate

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σέβομαι σέβει, σέβῃ σέβεται
Dual σέβεσθον σέβεσθον
Plural σεβόμεθα σέβεσθε σέβονται
SubjunctiveSingular σέβωμαι σέβῃ σέβηται
Dual σέβησθον σέβησθον
Plural σεβώμεθα σέβησθε σέβωνται
OptativeSingular σεβοίμην σέβοιο σέβοιτο
Dual σέβοισθον σεβοίσθην
Plural σεβοίμεθα σέβοισθε σέβοιντο
ImperativeSingular σέβου σεβέσθω
Dual σέβεσθον σεβέσθων
Plural σέβεσθε σεβέσθων, σεβέσθωσαν
Infinitive σέβεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεβομενος σεβομενου σεβομενη σεβομενης σεβομενον σεβομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σεβήσομαι σεβήσει, σεβήσῃ σεβήσεται
Dual σεβήσεσθον σεβήσεσθον
Plural σεβησόμεθα σεβήσεσθε σεβήσονται
OptativeSingular σεβησοίμην σεβήσοιο σεβήσοιτο
Dual σεβήσοισθον σεβησοίσθην
Plural σεβησοίμεθα σεβήσοισθε σεβήσοιντο
Infinitive σεβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεβησομενος σεβησομενου σεβησομενη σεβησομενης σεβησομενον σεβησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σεφθήσομαι σεφθήσῃ σεφθήσεται
Dual σεφθήσεσθον σεφθήσεσθον
Plural σεφθησόμεθα σεφθήσεσθε σεφθήσονται
OptativeSingular σεφθησοίμην σεφθήσοιο σεφθήσοιτο
Dual σεφθήσοισθον σεφθησοίσθην
Plural σεφθησοίμεθα σεφθήσοισθε σεφθήσοιντο
Infinitive σεφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεφθησομενος σεφθησομενου σεφθησομενη σεφθησομενης σεφθησομενον σεφθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσεβόμην ἐσέβου ἐσέβετο
Dual ἐσέβεσθον ἐσεβέσθην
Plural ἐσεβόμεθα ἐσέβεσθε ἐσέβοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσέφθην ἐσέφθης ἐσέφθη
Dual ἐσέφθητον ἐσεφθήτην
Plural ἐσέφθημεν ἐσέφθητε ἐσέφθησαν
SubjunctiveSingular σέφθω σέφθῃς σέφθῃ
Dual σέφθητον σέφθητον
Plural σέφθωμεν σέφθητε σέφθωσιν*
OptativeSingular σεφθείην σεφθείης σεφθείη
Dual σεφθείητον σεφθειήτην
Plural σεφθείημεν σεφθείητε σεφθείησαν
ImperativeSingular σέφθητι σεφθήτω
Dual σέφθητον σεφθήτων
Plural σέφθητε σεφθέντων
Infinitive σεφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
σεφθεις σεφθεντος σεφθεισα σεφθεισης σεφθεν σεφθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γυναῖκα δ’ ἀδελφοῦ γαμετὴν ὡσ ἁπάντων ἱερῶν ἁγιώτατον προσορῶντα καὶ σεβόμενον, τιμῶντα μὲν τὸν ἄνδρα κατευφημεῖν, ἀμελουμένῃ δὲ συναγανακτεῖν, χαλεπαίνουσαν δὲ πραΰνειν· (Plutarch, De fraterno amore, section 212)
  • τὴν δὲ οὐ παντάπασι κακὴν τύχην αὐτοῦ σεβόμενον καὶ τὸν δαίμονα, ὃσ αὐτὸν καὶ τὸν τρωθέντα ἐλεήσασ ἀπότροποσ αὐτοῖσ ἐγένετο μὴ τῷ μὲν ἀνίατον ἕλκοσ γενέσθαι, τῷ δὲ ἐπάρατον τύχην καὶ συμφοράν, τούτῳ δὴ χάριν τῷ δαίμονι διδόντα καὶ μὴ ἐναντιούμενον, τὸν μὲν θάνατον ἀφελεῖν τοῦ τρώσαντοσ, μετάστασιν δὲ εἰσ τὴν γείτονα πόλιν αὐτῷ γίγνεσθαι διὰ βίου, καρπούμενον ἅπασαν τὴν αὑτοῦ κτῆσιν. (Plato, Laws, book 9 155:1)

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION