θρίαμβος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
θρίαμβος
θριάμβου
Structure:
θριαμβ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.)
Sense
- thriambus
- A translation for Latin triumphus.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τιμᾶται δὲ παρὰ Λαμψακηνοῖσ ὁ Πρίηποσ ὁ αὐτὸσ ὢν τῷ Διονύσῳ, ἐξ ἐπιθέτου καλούμενοσ οὕτωσ, ὡσ Θρίαμβοσ καὶ Διθύραμβοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 54 1:4)
- ὁ δ’ ἀπὸ τούτων θρίαμβοσ αὐτῷ χάριν οὐκ ἐλάττονα καὶ κόσμον ἤνεγκε τῶν πρώτων δυεῖν. (Plutarch, Camillus, chapter 36 1:1)
- τοῦτον ἔσχατον Καῖσαρ ἐπολέμησε τὸν πόλεμον ὁ δὲ ἀπ’ αὐτοῦ καταχθεὶσ θρίαμβοσ ὡσ οὐδὲν ἄλλο Ῥωμαίουσ ἠνίασεν. (Plutarch, Caesar, chapter 56 4:1)
- ἐνισταμένων δὲ τῶν ἐχθρῶν τῷ Μαρκέλλῳ πρὸσ τὸν θρίαμβον, ἐπεὶ καὶ πράξεισ τινὲσ ὑπολιπεῖσ ἦσαν ἔτι περὶ Σικελίαν καὶ φθόνον εἶχεν ὁ τρίτοσ θρίαμβοσ, συνεχώρησεν αὐτὸσ τὸν μὲν ἐντελῆ καὶ μέγαν εἰσ τὸ Ἀλβανὸν ὄροσ ἐξελάσαι, τὸν δὲ ἐλάττω καταγαγεῖν εἰσ τὴν πόλιν, ὃν εὐάν Ἕλληνεσ, ὄβαν δὲ Ῥωμαῖοι καλοῦσι. (Plutarch, Marcellus, chapter 22 1:1)
- ὄβασ δ’ οὐ παρὰ τὸν εὐασμόν, ὡσ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ὁ θρίαμβοσ οὗτοσ ὀνομάζεται καὶ γὰρ ἐκεῖνον ἐφευάζοντεσ καὶ ᾄδοντεσ παραπέμπουσιν, ἀλλ’ ὑφ’ Ἑλλήνων εἰσ τὸ σύνηθεσ αὐτοῖσ παρῆκται τοὔνομα, πεπεισμένων ἅμα καὶ Διονύσῳ τι τῆσ τιμῆσ προσήκειν, ὃν Εὐί̈ον καὶ Θρίαμβον ὀνομάζομεν. (Plutarch, Marcellus, chapter 22 4:1)
