- ὅτι δὲ οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπέσχετο γραμμάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ Δέλτα καὶ τὸ Θῆτα καὶ τὸ Ζῆτα, μικροῦ δεῖν πάντα ἠδίκησε τὰ στοιχεῖα, αὐτά μοι κάλει τὰ ἀδικηθέντα γράμματα. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 10:2)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:2)
- τοῦ Θῆτα δακρύοντοσ ^ καὶ τῆσ κεφαλῆσ τὰσ τρίχασ τίλλοντοσ ἐπὶ τῷ καὶ τῆσ κολοκύνθησ ἐστερῆσθαι· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 10:5)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:5)
- αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα βίον κατάθηαι ἐπάρμενον ἔνδοθι οἴκου, θῆτά τ’ ἀοίκον ποιεῖσθαι καὶ ἄτεκνον ἔριθον δίζησθαι κέλομαι· (Hesiod, Works and Days, Book WD 66:3)
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 66:3)
- τιμήματι διεῖλεν εἰσ τέτταρα τέλη, καθάπερ διῄρητο καὶ πρότερον, εἰσ πεντακοσιομέδιμνον καὶ ἱππέα καὶ ζευγίτην καὶ θῆτα. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 7 3:1)
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 7 3:1)
- τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 812)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 812)