헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τιμήματι διεῖλεν εἰσ τέτταρα τέλη, καθάπερ διῄρητο καὶ πρότερον, εἰσ πεντακοσιομέδιμνον καὶ ἱππέα καὶ ζευγίτην καὶ θῆτα.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 7 3:1)
ἐπεὶ γὰρ πλείουσ εἰσὶν αἱ πολιτεῖαι, καὶ εἴδη πολίτου ἀναγκαῖον εἶναι πλείω, καὶ μάλιστα τοῦ ἀρχομένου πολίτου, ὥστ’ ἐν μὲν τινὶ πολιτείᾳ τὸν βάναυσον ἀναγκαῖον εἶναι καὶ τὸν θῆτα πολίτασ, ἐν τισὶ δ’ ἀδύνατον, οἱο͂ν εἴ τίσ ἐστιν ἣν καλοῦσιν ἀριστοκρατικὴν καὶ ἐν ᾗ κατ’ ἀρετὴν αἱ τιμαὶ δίδονται καὶ κατ’ ἀξίαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 77:1)
ἐν δὲ ταῖσ ὀλιγαρχίαισ θῆτα μὲν οὐκ ἐνδέχεται εἶναι πολίτην ἀπὸ τιμημάτων γὰρ μακρῶν αἱ μεθέξεισ τῶν ἀρχῶν, βάναυσον δὲ ἐνδέχεται·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 78:2)
παῖε τὸν φρυνέου ποικίλου πνοὰν ἔχοντα, φλέγε τὸν ὀλεσισιαλοκάλαμον λαλοβαρύοπα παραμελορυθμοβάταν θῆτα τρυπάνῳ δέμασ πεπλασμένον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 8 3:1)
τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 812)
τῇ πόλει δ’ οὐδὲν ἕτερον ἤδη που κινδυνεύεται ἢ μεταβολή, πρᾶγμα οὐ χαλεπόν, κατὰ πολλήν τ’ ἂν ἡμῖν εὐπέτειαν ἐκ παντὸσ ἔθνουσ καὶ τόπου θῆτά τε καὶ πελάτην ὄχλον εἰσδέξασθαι γένοιτο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 52 1:2)
Ταρσὸσ γὰρ παρ’ αὐτοῖσ τῶν πόλεων ἡ ἀξιολογωτάτη καλεῖται μητρόπολισ οὖσα τὸ ταῦ πρὸσ τὴν κλῆσιν ἀντὶ τοῦ θῆτα μεταβαλόντων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 159:4)
αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα βίον κατάθηαι ἐπάρμενον ἔνδοθι οἴκου, θῆτά τ’ ἀοίκον ποιεῖσθαι καὶ ἄτεκνον ἔριθον δίζησθαι κέλομαι·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 66:3)
ὅτι δὲ οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπέσχετο γραμμάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ Δέλτα καὶ τὸ Θῆτα καὶ τὸ Ζῆτα, μικροῦ δεῖν πάντα ἠδίκησε τὰ στοιχεῖα, αὐτά μοι κάλει τὰ ἀδικηθέντα γράμματα.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:2)
τοῦ Θῆτα δακρύοντοσ ^ καὶ τῆσ κεφαλῆσ τὰσ τρίχασ τίλλοντοσ ἐπὶ τῷ καὶ τῆσ κολοκύνθησ ἐστερῆσθαι·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:5)
ὅταν ἐν τῷ τοιούτῳ καιρῷ "Θεαίτητον" γράφων τισ θῆτα καὶ εἶ οἰήταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ, καὶ αὖ "Θεόδωρον" ἐπιχειρῶν γράφειν ταῦ καὶ εἶ οἰήταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ, ἆρ’ ἐπίστασθαι φήσομεν αὐτὸν τὴν πρώτην τῶν ὑμετέρων ὀνομάτων συλλαβήν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 397:4)
ἔπειτα τῆσ πόλεωσ τὴν πρώτην ἵδρυσιν λαμβανούσησ, ἱερόν τι φύξιμον τοῖσ ἀφισταμένοισ κατασκευάσαντεσ, ὃ Θεοῦ Ἀσυλαίου προσηγόρευον, ἐδέχοντο πάντασ, οὔτε δεσπόταισ δοῦλον οὔτε θῆτα χρήσταισ οὔτ’ ἄρχουσιν ἀνδροφόνον ἐκδιδόντεσ, ἀλλὰ μαντεύματι πυθοχρήστῳ πᾶσι βεβαιοῦν τὴν ἀσυλίαν φάσκοντεσ, ὥστε πληθῦσαι ταχὺ τὴν πόλιν, ἐπεὶ τάσ γε πρώτασ ἑστίασ λέγουσι τῶν χιλίων μὴ πλείονασ γενέσθαι.
(플루타르코스, chapter 9 3:1)
Τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χὶ οὒ σάν, πατρὶσ Χαλκηδών, ἡ δὲ τέχνη σοφίη.
(작자 미상, 비가, Ἐπιγραμμάτων Ἀδεσπότων Ἐκλογή, mixed meters139)
θῆτα, θεῶν ἀγορή, Τρώων κράτοσ, Ἕκτοροσ εὖχοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION