Ancient Greek-English Dictionary Language

θεοφόρητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεοφόρητος θεοφόρητον

Structure: θεοφορητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. possessed by a god, inspired

Examples

  • ἐν δὲ τοῖσ φαύλοισ οὐ παρίησι τὸ πρωτεῖον, ἀλλά φησιν, ἂν ἐκεῖνοσ δύσκολοσ, αὑτὸν εἶναι μελαγχολικὸν ἂν ἐκεῖνοσ δεισιδαίμων, αὑτὸν θεοφόρητον· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 10 3:2)
  • τοῦτο αἴτιον αὐτῷ γενέσθαι φησὶ τοῦ μὴ διαλυθῆναι τοὺσ στρατιώτασ κατὰ πόλεισ, ἀλλὰ συμμεῖναι καὶ καταφρονῆσαι τῶν ἐναντίων πολλαπλασίων ὄντων, ἐν δὲ Σιλβίῳ φησὶν οἰκέτην Ποντίου θεοφόρητον ἐντυχεῖν αὐτῷ λέγοντα παρὰ τῆσ Ἐνυοῦσ κράτοσ πολέμου καὶ νίκην ἀπαγγέλλειν εἰ δὲ μὴ σπεύσειεν, ἐμπεπρήσεσθαι τὸ Καπιτώλιον ὃ καὶ συμβῆναι τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἧσ ὁ ἄνθρωποσ προηγόρευσεν ἦν δὲ αὕτη πρὸ μιᾶσ νωνῶν Κυντιλίων, ἃσ νῦν Ιοὐλίασ καλοῦμεν. (Plutarch, Sulla, chapter 27 6:1)
  • ἡγεῖτο δὲ τῆσ ἀποικίασ Εὐάνδροσ Ἑρμοῦ λεγόμενοσ καὶ νύμφησ τινὸσ Ἀρκάσιν ἐπιχωρίασ, ἣν οἱ μὲν Ἕλληνεσ Θέμιν εἶναι λέγουσι καὶ θεοφόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ τὰσ Ῥωμαϊκὰσ συγγράψαντεσ ἀρχαιολογίασ τῇ πατρίῳ γλώσσῃ Καρμέντην ὀνομάζουσιν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 31 1:2)

Synonyms

  1. possessed by a god

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION