Ancient Greek-English Dictionary Language

θανατηφόρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θανατηφόρος θανατηφόρον

Structure: θανατηφορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw

Sense

  1. death-bringing, mortal

Examples

  • γενόμενοσ δὲ θανατηφόρου κρίσεωσ τότε πρῶτον ὁ Ῥωμαίων δῆμοσ κύριοσ τῇ γνώμῃ τοῦ πατρὸσ προσέθετο καὶ ἀπολύει τοῦ φόνου τὸν ἄνδρα· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 22 8:2)
  • Ψυχαὶ ἐφήμεροι, ἀρχὴ ἄλλησ περιόδου θνητοῦ γένουσ θανατηφόρου. (Plato, Republic, book 10 452:1)
  • ἀκατάστατον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου. (IAKWBOU, chapter 1 68:2)

Synonyms

  1. death-bringing

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION