Ancient Greek-English Dictionary Language

θαλάττιος

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: θαλάττιος θαλαττίᾱ θαλάττιον

Structure: θαλαττι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Alternative form of θᾰλᾰ́σσῐος ‎(thalássios)

Examples

  • ἥ τε γὰρ θάλαττα εὐθὺσ ἀκύμων ἐγένετο καὶ τὴν γαλήνην ἐπισπασαμένη λείαν παρεῖχεν ἑαυτήν, ἡμεῖσ δὲ πάντεσ ἡσυχίαν ἄγοντεσ οὐδὲν ἄλλο ἢ θεαταὶ μόνον τῶν γιγνομένων παρηκολουθοῦμεν, Ἔρωτεσ δὲ παραπετόμενοι μικρὸν ἐκ τῆσ θαλάττησ, ὡσ ἐνίοτε ἄκροισ τοῖσ ποσὶν ἐπιψαύειν τοῦ ὕδατοσ, ἡμμένασ τὰσ δᾷδασ φέροντεσ ᾖδον ἅμα τὸν ὑμέναιον, αἱ Νηρηίδεσ δὲ ἀναδῦσαι παρίππευον ἐπὶ τῶν δελφίνων ἐπικροτοῦσαι ἡμίγυμνοι αἱ πολλαί, τό τε τῶν Τριτώνων γένοσ καὶ εἴ τι ἄλλο μὴ φοβερὸν ἰδεῖν τῶν θαλαττίων ἅπαντα περιεχόρευε τὴν παῖδα· (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 33)
  • Θαυμάσιοσ τὴν τέχνην, ὡσ ἔφασκον οἱ ἐμπλέοντεσ, καὶ τὰ θαλάττια σοφὸσ ὑπὲρ τὸν Πρωτέα. (Lucian, 12:5)
  • τὸν θαλάττιον λέγεισ; (Aristophanes, Plutus, Episode 1:26)
  • "ῥόδα μὲν γὰρ αὐτόθι καὶ λευκόια καὶ ἀσπάραγοι καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ οὐ πλεῖον διαλείπει μηνῶν τριῶν, τὸ δὲ θαλάττιον ὄψον καὶ κατὰ τὸ πλῆθοσ καὶ κατὰ τὴν χρηστότητα καὶ κατὰ τὸ κάλλοσ μεγάλην ἔχει διαφορὰν πρὸσ τὸ γινόμενον ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ θαλάττῃ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8 1:1)
  • τούτων δὲ ὁ πρόσφατοσ ὕποπτοσ, ἐπειδὴ τοὺσ θαλαττίουσ λαγὼσ θηρεύοντεσ σιτοῦνται· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 3:4)
  • φάγροσ γίνεται μὲν καὶ ποτάμιοσ, καλλίων δ’ ἐστὶν ὁ θαλάττιοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 52 1:1)
  • τὰσ πλευρὰσ οἱο͂́ν περ βατίσ, τὰν δ’ ὀπισθίαν ἔχεισ, Θεάγενεσ, οἱο͂́ν περ βάτοσ, τὰν δὲ κεφαλὰν ὀστέων οἱο͂́ν περ ἔλαφοσ, οὐ βατίσ, τὰν δὲ λαπάραν σκορπίοσ παίσαι θαλάττιοσ τεοῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 26 1:2)
  • τρίμορφοσ γὰρ ἡ θεόσ, Μελάνθιοσ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ἐλευσῖνι μυστηρίων καὶ τρίγλην καὶ μαινίδα, ὅτι καὶ θαλάττιοσ ἡ Ἑκάτη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 126 1:3)
  • ἐὰν δὲ καὶ πάντων ἐξείργῃ, γενοῦ μοι θαλάττιοσ τοῦτον τὸν χρόνον, ἐνταῦθ’ ὁπλίτευσον, προβαλοῦ τὴν ἀσπίδα ἀπὸ τῆσ νεὼσ, εἰ δ’ οἱο͂́ν τε καὶ ἐξ αὐτῆσ τῆσ θαλάττησ ὑπὲρ τοῦ ῥοθίου φέρε. (Aristides, Aelius, Orationes, 93:6)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION