πύκτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πύκτης
πύκτου
Structure:
πυκτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀλλὰ μὴν καὶ διὰ τὴν φιλοποσίαν ὁ Νέστωρ καὶ παρἈχιλλέωσ φιάλην λαμβάνει δῶρον ἐν τῷ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἐπιτελουμένῳ ἀγῶνι, οὐχ ὅτι ἀκονιτὶ τῷ νικηθέντι ἔδωκε δέπασ ὁ Ἀχιλλεύσ τοῖσ γὰρ φιλοπόταισ οὐ παρέπεται τὸ νικᾶν διὰ τὸ ῥᾴθυμον ἢ ὅτι διὰ δίψαν μάλιστα λείπονται οἱ πύκται διὰ τὸ βαρεῖσθαι τὰσ χεῖρασ ἀνατείνοντεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 42 2:1)
- καὶ γὰρ τῶν θηρίων πόλεμόσ ἐστι πρὸσ ἄλληλα τοῖσ ἀπὸ τῶν αὐτῶν τρεφομένοισ, καὶ τῶν ἀθλητῶν οἱ πρὸσ ἓν ἄθλημα κάμνοντεσ ἀνταγωνισταί, πύκται δὲ παγκρατιασταῖσ φίλιοι καὶ δολιχοδρόμοι παλαισταῖσ εὐμενεῖσ εἰσι καὶ συναγωνιῶσι καὶ σπουδάζουσιν ὑπὲρ ἀλλήλων. (Plutarch, De fraterno amore, section 15 3:1)
- πύκται δὲ παγκρατιασταῖσ φίλιοι καὶ δολιχοδρόμοι παλαισταῖσ εὐμενεῖσ εἰσι καὶ συναγωνιῶσι καὶ σπουδάζουσιν ὑπὲρ ἀλλήλων· (Plutarch, De fraterno amore, section 15 7:1)
- "συνεπιστρέψαντεσ δὲ τοὺσ μέσουσ χοροὺσ πρὸσ τοὺσ ἄκρουσ οἱ μὲν αὐληταὶ φυσῶντεσ ἀδιανόητα καὶ διαφέροντεσ τοὺσ αὐλοὺσ ἀπῆγον ἀνὰ μέροσ ἐπ’ ἀλλήλουσ, ἅμα δὲ τούτοισ ἐπικτυποῦντεσ οἱ χοροὶ καὶ συνεπισείοντεσ τὴν σκευὴν ἐπεφέροντο τοῖσ ἐναντίοισ καὶ πάλιν ἀνεχώρουν ἐκ μεταβολῆσ, ὡσ δὲ καὶ περιζωσάμενόσ τισ τῶν χορευτῶν ἐκ τοῦ καιροῦ στραφεὶσ ἦρε τὰσ χεῖρασ ἀπὸ πυγμῆσ πρὸσ τὸν ἐπιφερόμενον αὐλητήν, τότ’ ἤδη κρότοσ ἐξαίσιοσ ἐγένετο καὶ κραυγὴ τῶν θεωμένων, ἔτι δὲ τούτων ἐκ παρατάξεωσ ἀγωνιζομένων ὀρχησταὶ δύο εἰσήγοντο μετὰ συμφωνίασ εἰσ τὴν ὀρχήστραν, καὶ πύκται τέσσαρεσ ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν σκηνὴν μετὰ σαλπιγκτῶν καὶ βυκανιστῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 4 1:7)
- ὅσσα δ’ ἀπὸ σκελέων ἑδροστρόφοι Ἀργόθεν ἄνδρεσ ἀλλάλουσ σφάλλοντι παλαίσμασιν, ὅσσά τε πύκται δεινοὶ ἐν ἱμάντεσσιν, ἅ τ’ ἐσ γαῖαν προπεσόντεσ πάμμαχοι ἐξεύροντο σοφίσματα σύμφορα τέχνᾳ, πάντ’ ἔμαθ’ Ἑρμείαο διδασκόμενοσ παρὰ παιδὶ Ἁρπαλύκῳ Φανοτῆι, τὸν οὐδ’ ἂν τηλόθι λεύσσων θαρσαλέωσ τισ ἔμεινεν ἀεθλεύοντ’ ἐν ἀγῶνι· (Theocritus, Idylls, 62)