Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσλογίζομαι

Non-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: προσλογίζομαι

Structure: προς (Prefix) + λογίζ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to reckon or count in addition to
  2. to impute

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσλογίζομαι προσλογίζει, προσλογίζῃ προσλογίζεται
Dual προσλογίζεσθον προσλογίζεσθον
Plural προσλογιζόμεθα προσλογίζεσθε προσλογίζονται
SubjunctiveSingular προσλογίζωμαι προσλογίζῃ προσλογίζηται
Dual προσλογίζησθον προσλογίζησθον
Plural προσλογιζώμεθα προσλογίζησθε προσλογίζωνται
OptativeSingular προσλογιζοίμην προσλογίζοιο προσλογίζοιτο
Dual προσλογίζοισθον προσλογιζοίσθην
Plural προσλογιζοίμεθα προσλογίζοισθε προσλογίζοιντο
ImperativeSingular προσλογίζου προσλογιζέσθω
Dual προσλογίζεσθον προσλογιζέσθων
Plural προσλογίζεσθε προσλογιζέσθων, προσλογιζέσθωσαν
Infinitive προσλογίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσλογιζομενος προσλογιζομενου προσλογιζομενη προσλογιζομενης προσλογιζομενον προσλογιζομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσελογιζόμην προσελογίζου προσελογίζετο
Dual προσελογίζεσθον προσελογιζέσθην
Plural προσελογιζόμεθα προσελογίζεσθε προσελογίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπὸ τῆσ ἀοικήτου τῆσ κατὰ πρόσωπον Αἰγύπτου ἕωσ τῶν ὁρίων Ἀκκαρὼν ἐξ εὐωνύμων τῶν Χαναναίων προσλογίζεται ταῖσ πέντε σατραπείαισ τῶν Φυλιστιείμ, τῷ Γαζαίῳ καὶ τῷ Ἀζωτίῳ καὶ τῷ Ἀσκαλωνίτῃ καὶ τῷ Γετθαίῳ καὶ τῷ Ἀκκαρωνίτῃ. καὶ τῷ Εὐαίῳ (Septuagint, Liber Iosue 13:3)
  • μὴ προσλογίζου σεαυτὸν ἐν πλήθει ἁμαρτωλῶν. μνήσθητι ὅτι ὀργὴ οὐ χρονιεῖ. (Septuagint, Liber Sirach 7:16)
  • τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν ἠγανάκτουν καὶ τὸ χρυσίον ᾤοντο δεῖν λαβόντασ αὖθισ ἀπιέναι καὶ τὴν πολιορκίαν ὑπομένειν οἱ δὲ συγχωρεῖν ἐκέλευον ἀδικουμένουσ μέτρια, καὶ μὴ τῷ πλέον διδόναι προσλογίζεσθαι τὸ αἰσχρόν, αὐτό γε τὸ δοῦναι διὰ τὸν καιρὸν οὐ καλῶσ ἀλλ’ ἀναγκαίωσ ὑπομένοντασ. (Plutarch, Camillus, chapter 28 5:5)
  • τέταρτον γὰρ δή σφεασ δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ Δέλτα, εἰ μήτε γε ἐστὶ τῆσ Ἀσίησ μήτε τῆσ Λιβύησ· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 16 3:1)
  • ἐὰν γάρ τισ τὸ ἑκατέρων ἦθοσ προσλογίζηται τῇ πράξει, τὴν μὲν ἐκείνων μετρίαν, κἂν ᾖ χαλεπωτάτη, τὴν δ’ ὑμετέραν μεγίστην, κἂν μετρίωσ ἔχῃ, κρινεῖ· (Aristides, Aelius, Orationes, 3:6)

Synonyms

  1. to reckon or count in addition to

  2. to impute

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION