Sense

1. to be ready, willing, eager, zealous to do
2. to shew zeal, exert oneself, to be of good cheer
3. to be eager or zealous for, promote eagerly, desire ardently

Examples

• ὥσπερ ἂν εἴ τισ παραστησάμενοσ πολλοὺσ χορευτάσ, μᾶλλον δὲ πολλοὺσ χορούσ, ἔπειτα προστάξειε τῶν ᾀδόντων ἑκάστῳ τὴν συνῳδίαν ἀφέντα ἴδιον ᾄδειν μέλοσ, φιλοτιμουμένου δὲ ἑκάστου καὶ τὸ ἴδιον περαίνοντοσ καὶ τὸν πλησίον ὑπερβαλέσθαι τῇ μεγαλοφωνίᾳ προθυμουμένου ‐ ἆρα ἐνθυμῇ πρὸσ Διὸσ οἱά γένοιτ’ ἂν ἡ ᾠδή; (Lucian, Icaromenippus, (no name) 17:2)
• πρεσβευόντων ὡσ ἄρα σοῦ ποτε λέγοντοσ ἀκούσασ ἐγὼ μέλλοντοσ τάσ τε Ἑλληνίδασ πόλεισ ἐν Σικελίᾳ οἰκίζειν καὶ Συρακουσίουσ ἐπικουφίσαι, τὴν ἀρχὴν ἀντὶ τυραννίδοσ εἰσ βασιλείαν μεταστήσαντα, ταῦτ’ ἄρα σὲ μὲν τότε διεκώλυσα, ὡσ σὺ φῄσ, σοῦ σφόδρα προθυμουμένου, νῦν δὲ Δίωνα διδάσκοιμι δρᾶν αὐτὰ ταῦτα, καὶ τοῖσ διανοήμασιν τοῖσ σοῖσ τὴν σὴν ἀρχὴν ἀφαιρούμεθά σε. (Plato, Epistles, Letter 3 6:1)
• ἀλλ’ αἰσχρὸν μὴν σοῦ γε ὠφελεῖν με προθυμουμένου μὴ ὑπομένειν· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 4:1)
• " καὶ ἐμοῦ ἐρωτῶντοσ καὶ προθυμουμένου εἰδέναι ὅτι ποτὲ λέγει, οὔτε ἀποσαφεῖ οὐδὲν εἰρωνεύεταί τε πρόσ με, προσποιούμενόσ τι αὐτὸσ ἐν ἑαυτῷ διανοεῖσθαι ὡσ εἰδὼσ περὶ αὐτοῦ, ὃ εἰ βούλοιτο σαφῶσ εἰπεῖν, ποιήσειεν ἂν καὶ ἐμὲ ὁμολογεῖν καὶ λέγειν ἅπερ αὐτὸσ λέγει. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 3:8)
• σκεπτέον ἂν εἰή σοῦ γε οὕτω προθυμουμένου. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 238:4)

Similar forms

• προθυμήσομαι (7)
• προθυμεόμενοι (2)
• προθυμεόμενος (1)
• προθυμησομένων (1)
• προθυμεομένῳ (1)
• προθυμησομένοις (1)
• προθυμεομένου (1)
• προθυμησόμεθα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.