헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δὲ Ἡρακλέουσ, ἅτε νέου καὶ φιλοτίμου, προθυμουμένου θεάσασθαι τἄνδον, Οὐκοῦν ἕπου, φησίν, ἵνα καὶ σαφῶσ ἴδῃσ τὴν διαφορὰν τῶν ἄλλων, ἃ λανθάνει τοὺσ ἀνοήτουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 82:2)
δι’ ἣν αἰτίαν οὐδὲ τοῦ στρατεύματοσ ἐν Ιἑριχοῦντι τὸ διάδημα αὐτῷ περιθέσθαι προθυμουμένου δέξασθαι τὸ περιμάχητον τῆσ ἐνθένδε τιμῆσ διὰ τὸ μηδέπω τὸν κυρίωσ ἀποδώσοντα φανερὸν εἶναι παρασχόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 242:2)
Ὑδάτων δὲ ἐπαγωγὴν εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα ἔπραξεν δαπάνῃ τῶν ἱερῶν χρημάτων ἐκλαβὼν τὴν ἀρχὴν τοῦ ῥεύματοσ ὅσον ἀπὸ σταδίων διακοσίων, οἱ δ’ οὐκ ἠγάπων τοῖσ ἀμφὶ τὸ ὕδωρ δρωμένοισ πολλαί τε μυριάδεσ ἀνθρώπων συνελθόντεσ κατεβόων αὐτοῦ παύσασθαι τοῦ ἐπὶ τοιούτοισ προθυμουμένου, τινὲσ δὲ καὶ λοιδορίᾳ χρώμενοι ὕβριζον εἰσ τὸν ἄνδρα, οἱᾶ δὴ φιλεῖ πράσσειν ὅμιλοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 76:1)
ὥσπερ ἂν εἴ τισ παραστησάμενοσ πολλοὺσ χορευτάσ, μᾶλλον δὲ πολλοὺσ χορούσ, ἔπειτα προστάξειε τῶν ᾀδόντων ἑκάστῳ τὴν συνῳδίαν ἀφέντα ἴδιον ᾄδειν μέλοσ, φιλοτιμουμένου δὲ ἑκάστου καὶ τὸ ἴδιον περαίνοντοσ καὶ τὸν πλησίον ὑπερβαλέσθαι τῇ μεγαλοφωνίᾳ προθυμουμένου ‐ ἆρα ἐνθυμῇ πρὸσ Διὸσ οἱά γένοιτ’ ἂν ἡ ᾠδή;
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 17:2)
" καὶ ἐμοῦ ἐρωτῶντοσ καὶ προθυμουμένου εἰδέναι ὅτι ποτὲ λέγει, οὔτε ἀποσαφεῖ οὐδὲν εἰρωνεύεταί τε πρόσ με, προσποιούμενόσ τι αὐτὸσ ἐν ἑαυτῷ διανοεῖσθαι ὡσ εἰδὼσ περὶ αὐτοῦ, ὃ εἰ βούλοιτο σαφῶσ εἰπεῖν, ποιήσειεν ἂν καὶ ἐμὲ ὁμολογεῖν καὶ λέγειν ἅπερ αὐτὸσ λέγει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 3:8)
σκεπτέον ἂν εἰή σοῦ γε οὕτω προθυμουμένου.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 238:4)
πρεσβευόντων ὡσ ἄρα σοῦ ποτε λέγοντοσ ἀκούσασ ἐγὼ μέλλοντοσ τάσ τε Ἑλληνίδασ πόλεισ ἐν Σικελίᾳ οἰκίζειν καὶ Συρακουσίουσ ἐπικουφίσαι, τὴν ἀρχὴν ἀντὶ τυραννίδοσ εἰσ βασιλείαν μεταστήσαντα, ταῦτ’ ἄρα σὲ μὲν τότε διεκώλυσα, ὡσ σὺ φῄσ, σοῦ σφόδρα προθυμουμένου, νῦν δὲ Δίωνα διδάσκοιμι δρᾶν αὐτὰ ταῦτα, καὶ τοῖσ διανοήμασιν τοῖσ σοῖσ τὴν σὴν ἀρχὴν ἀφαιρούμεθά σε.
(플라톤, Epistles, Letter 3 6:1)
ἀλλ’ αἰσχρὸν μὴν σοῦ γε ὠφελεῖν με προθυμουμένου μὴ ὑπομένειν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κλειτόφων 4:1)
προθυμουμένου δὲ τοῦ Προξένου καὶ ὁ Κῦροσ συμπρουθυμεῖτο μεῖναι αὐτόν, εἶπε δὲ ὅτι ἐπειδὰν τάχιστα ἡ στρατεία λήξῃ, εὐθὺσ ἀποπέμψει αὐτόν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 1 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION