Ancient Greek-English Dictionary Language

πρόπολος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πρόπολος πρόπολον

Structure: προπολ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pole/w

Sense

  1. employing oneself before
  2. a servant that goes before, an attendant, minister, a rower
  3. one who serves a god, a minister, a temple-servant, bedel
  4. ministering to, devoted to

Examples

  • ἀλλ’ ὦ Δελφῶν πλείστασ ἀκονῶν, Φοῖβε, μαχαίρασ καὶ προδιδάσκων τοὺσ σοὺσ προπόλουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 74 1:2)
  • ἔπραττε δὲ Ἀμόλιοσ τοῦτο μετ’ ὀνομάτων καλῶν, ὡσ τιμὴν τῷ γένει καὶ κόσμον περιτιθεὶσ οὔτε αὐτὸσ εἰσηγησάμενοσ τὸν νόμον τόνδε οὔτε κοινῷ ὄντι πρῶτον ἀναγκάσασ τῶν ἐν ἀξιώματι χρῆσθαι τὸν ἀδελφόν, ἐν ἔθει δὲ τοῖσ Ἀλβανοῖσ καὶ ἐν καλῷ ὂν τὰσ εὐγενεστάτασ ἀποδείκνυσθαι κόρασ τῆσ Ἑστίασ προπόλουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 76 6:1)
  • οἰκέειν ἐν τῷ ἱρῷ τούτῳ τοῦ Ἄρεοσ τὴν μητέρα, καὶ τὸν Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ μητρὶ συμμῖξαι, καὶ τοὺσ προπόλουσ τῆσ μητρόσ, οἱᾶ οὐκ ὀπωπότασ αὐτὸν πρότερον, οὐ περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ ἀπερύκειν, τὸν δὲ ἐξ ἄλλησ πόλιοσ ἀγαγόμενον ἀνθρώπουσ τούσ τε προπόλουσ τρηχέωσ περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν παρὰ τὴν μητέρα. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 63 5:2)
  • τοιούτουσ γάρ τινασ δαίμονασ ἢ προπόλουσ θεῶν τοὺσ Κουρῆτάσ φασιν οἱ παραδόντεσ τὰ Κρητικὰ καὶ τὰ Φρύγια, ἱερουργίαισ τισὶν ἐμπεπλεγμένα ταῖσ μὲν μυστικαῖσ ταῖσ δ’ ἄλλαισ περί τε τὴν τοῦ Διὸσ παιδοτροφίαν τὴν ἐν Κρήτῃ καὶ τοὺσ τῆσ μητρὸσ τῶν θεῶν ὀργιασμοὺσ ἐν τῇ Φρυγίᾳ καὶ τοῖσ περὶ τὴν Ἴδην τὴν Τρωικὴν τόποισ. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 3 12:2)

Synonyms

  1. ministering to

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION