Sense

1. an advantage, gain, privilege, gains, successes
2. an act of overreaching, selfish trick

Examples

• οὑτοσὶ τοίνυν Ἀριστογείτων τοσοῦτον ὑπερῆρκεν ἅπαντασ ἀνθρώπουσ πονηρίᾳ ὥστ’ οὐδὲ παθὼν ἐνουθετήθη, ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ ἀδικήμασι καὶ πλεονεκτήμασιν πάλιν εἴληπται. (Demosthenes, Speeches 21-30, 114:1)
• ἀπώλεσε δὲ αὐτὸν ἡ παρρησία μάλιστα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ πλεονεκτήμασιν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 406:2)

Similar forms

• πλεονέκτημα (33)
• πλεονεκτήματα (15)
• πλεονέκτης (11)
• πλεονεκτημάτων (9)
• πλεονεκτήσειν (8)
• πλεονεκτῆσαι (7)
• πλεονέκτην (4)
• πλεονεκτήσει (3)
• πλεονεκτήματι (3)
• πλεονεκτήμασι (3)
• πλεονεκτήμασιν (2)
• πλεονεκτήμαθ (2)
• πλεονεκτήματος (2)
• πλεονεκτήσας (2)
• πλεονεκτήσω (2)
• πλεονέκτημά (1)
• πλεονεκτῇ (1)
• πλεονεκτήσαντι (1)
• πλεονεκτήσουσι (1)
• πλεονεκτήσειεν (1)
• πλεονεκτήσασι (1)
• πλεονεκτητέον (1)
• πλεονεκτῆσαί (1)
• πλεονεκτήσομεν (1)
• πλεονεκτηθῶμεν (1)
• πλεονεκτήσειαν (1)
• πλεονέκτημ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.