Sense

1. an advantage, gain, privilege, gains, successes
2. an act of overreaching, selfish trick

Examples

• ἐγὼ γὰρ τὸ πλεονέκτημα συνιδὼν τὸ γενησόμενον τοῖσ ἱππεῦσιν, εἰ καταβαίημεν εἰσ τὸ πεδίον, πεζοὶ γὰρ ἡμεῖσ σύμπαντεσ ἦμεν, ἔγνων αὐτοῦ τοῖσ πολεμίοισ συνάπτειν. (Flavius Josephus, 140:4)
• κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν γίγνεται σεμνότησ οὕτωσ, ὅταν τισ ὀνοματικαῖσ χρῆται ταῖσ λέξεσιν ἀντὶ ῥηματικῶν, οἱο͂ν πλεονέκτημα, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μέγα ὑπῆρξε Φιλίππῳ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 23:1)
• πλεονέκτημα, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μέγα ὑπῆρξε Φιλίππῳ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 14 3:3)
• ἐπὶ ταύτησ ἀλούσησ δεξάμενοσ αὐτοκράτωρ ὑπὸ τῆσ στρατιᾶσ ἀναγορευθῆναι πολλὴν ὦφλεν αἰσχύνην, καὶ ταπεινὸσ ἐφάνη καὶ περὶ τὰ μείζονα δύσελπισ οὕτω πλεονέκτημα μικρὸν ἠγαπηκώσ. (Plutarch, chapter 17 3:3)
• καὶ ἔγωγ’ ἐνεθυμήθην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἡλίκον ἐστὶ πλεονέκτημα τὸ καταπεπλάσθαι τὸν βίον. (Demosthenes, Speeches 31-40, 70:1)

Similar forms

• πλεονέκτημα (33)
• πλεονεκτήματα (15)
• πλεονέκτης (11)
• πλεονεκτημάτων (9)
• πλεονεκτήσειν (8)
• πλεονεκτῆσαι (7)
• πλεονέκτην (4)
• πλεονεκτήματι (3)
• πλεονεκτήμασι (3)
• πλεονεκτήσει (3)
• πλεονεκτήμαθ (2)
• πλεονεκτήματος (2)
• πλεονεκτήσας (2)
• πλεονεκτήσω (2)
• πλεονεκτήμασιν (2)
• πλεονεκτῇ (1)
• πλεονεκτήσαντι (1)
• πλεονεκτήσουσι (1)
• πλεονεκτήσειεν (1)
• πλεονεκτήσασι (1)
• πλεονεκτητέον (1)
• πλεονεκτῆσαί (1)
• πλεονεκτήσομεν (1)
• πλεονεκτηθῶμεν (1)
• πλεονεκτήσειαν (1)
• πλεονέκτημ (1)
• πλεονέκτημά (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.