- "πλάσται δὲ καὶ τεχνῖται, τοῦ μὲν Φειδίασ, τοῦ δὲ ἡ φύσισ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 7:2)
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 7:2)
- καὶ τούτῳ τῷ παραγγέλματι οὐ ῥήτορεσ μόνον ῥήτορασ διακρίνουσιν ἀλλὰ καὶ ζωγράφοι τὰ Ἀπελλοῦ καὶ τῶν ἐκεῖνον μιμησαμένων καὶ πλάσται τὰ Πολυκλείτου καὶ γλυφεῖσ τὰ Φειδίου. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 7 2:6)
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 7 2:6)
- "ἃ γὰρ οὐδεὶσ σκευοποιὸσ ἢ πλάστησ θαυμάτων ἢ γραφεὺσ δεινὸσ ἐτόλμησε μῖξαι πρὸσ ἀπάτην εἰκάσματα καὶ παίγνια, ταῦθ’ ὑπάρχειν ἀπὸ σπουδῆσ τιθέμενοι, μᾶλλον δ’ ὅλωσ, εἰ ταῦτα μὴ ὑπάρχοι, πίστιν οἴχεσθαι καὶ βεβαιότητα καὶ κρίσιν ἀληθείασ φάσκοντεσ αὐτοὶ καταβάλλουσιν εἰσ ἀσάφειαν πάντα πράγματα καὶ ταῖσ κρίσεσι φόβουσ καὶ ταῖσ πράξεσιν ὑποψίασ ἐπάγουσιν, εἰ τὰ πραττόμενα καὶ νομιζόμενα καὶ συνήθη καὶ ἀνὰ χεῖρασ ἡμῖν ἐπὶ τῆσ· (Plutarch, Adversus Colotem, section 28 1:4)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 28 1:4)
- οὐ γὰρ μόνον γραμματικοὶ καί σοφισταὶ καί ῥήτορεσ, ἀλλὰ καί πλάσται καί ζωγράφοι καί πώλων καί σκυλάκων ἐπιστάται καί διδάσκαλοι θήρασ Ἕλληνεσ ἦσαν περὶ τοὺσ νεανίσκουσ, ὁ δὲ πατήρ, εἰ μή τι δημόσιον ἐμποδὼν εἰή, παρῆν ἀεὶ μελετῶσι καί γυμναζομένοισ, φιλοτεκνότατοσ Ῥωμαίων γενόμενοσ. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 6 5:1)
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 6 5:1)
- ὁ Δημοσθένησ οὖν οὕτωσ ἄθλιοσ ἦν, ὥσθ’ ὅτε γράφοι τοὺσ λόγουσ, μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ ὥσπερ οἱ πλάσται παρατιθέμενοσ, ἐναρμόττειν ἐπειρᾶτο τούτοισ τοῖσ τύποισ τὰ κῶλα στρέφων ἄνω καὶ κάτω τὰ ὀνόματα καὶ παραφυλάττων τὰ μήκη καὶ τοὺσ χρόνουσ καὶ τὰσ πτώσεισ τῶν ὀνομάτων καὶ τὰσ ἐγκλίσεισ τῶν ῥημάτων καὶ πάντα τὰ συμβεβηκότα τοῖσ μορίοισ τοῦ λόγου πολυπραγμονῶν; (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2563)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2563)
- ἦν δὲ καὶ Ἀπελλῆσ ὁ ζωγράφοσ καὶ Λύσιπποσ ὁ πλάστησ κατ’ Ἀλέξανδρον· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 3:2)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 3:2)
- τῶν δὲ γυναικῶν ἃσ ἔγημε, περὶ τῆσ προτέρασ οὐθὲν ἱστορεῖται, πλὴν ὅτι Κηφισόδοτοσ ἦν ὁ πλάστησ ἀδελφὸσ αὐτῆσ, τῆσ δὲ δευτέρασ οὐκ ἐλάττων ἐπὶ σωφροσύνῃ καί ἀφελείᾳ λόγοσ ἦν παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἢ Φωκίωνοσ ἐπὶ χρηστότητι. (Plutarch, chapter 19 1:1)
(플루타르코스, chapter 19 1:1)
- Φειδίασ ὁ πλάστησ ἐργολάβοσ μὲν ἦν τοῦ ἀγάλματοσ, ὥσπερ εἴρηται, φίλοσ δὲ τῷ Περικλεῖ γενόμενοσ καὶ μέγιστον παρ’ αὐτῷ δυνηθεὶσ τοὺσ μὲν δι’ αὑτὸν ἔσχεν ἐχθροὺσ φθονούμενοσ, οἱ δὲ τοῦ δήμου ποιούμενοι πεῖραν ἐν ἐκείνῳ, ποῖόσ τισ ἔσοιτο τῷ Περικλεῖ κριτήσ, Μένωνά τινα τῶν Φειδίου συνεργῶν πείσαντεσ ἱκέτην ἐν ἀγορᾷ καθίζουσιν, αἰτούμενον ἄδειαν ἐπὶ μηνύσει καὶ κατηγορίᾳ τοῦ Φειδίου. (Plutarch, , chapter 31 2:1)
(플루타르코스, , chapter 31 2:1)
- εὖ δὲ καὶ Λύσιπποσ ὁ πλάστησ Ἀπελλῆν ἐμέμψατο τὸν ζωγράφον, ὅτι τὴν Ἀλεξάνδρου γράφων εἰκόνα κεραυνὸν ἐνεχείρισεν αὐτὸσ δὲ λόγχην, ἧσ τὴν δόξαν οὐδὲ εἷσ ἀφαιρήσεται χρόνοσ ἀληθινὴν καὶ ἰδίαν οὖσαν. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 24 7:1)
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 24 7:1)