Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλανάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πλανάω

Structure: πλανά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pla/nh

Sense

  1. to make to wander, lead wandering about
  2. (passive) to wander, stray

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλανῶ πλανᾷς πλανᾷ
Dual πλανᾶτον πλανᾶτον
Plural πλανῶμεν πλανᾶτε πλανῶσιν*
SubjunctiveSingular πλανῶ πλανῇς πλανῇ
Dual πλανῆτον πλανῆτον
Plural πλανῶμεν πλανῆτε πλανῶσιν*
OptativeSingular πλανῷμι πλανῷς πλανῷ
Dual πλανῷτον πλανῴτην
Plural πλανῷμεν πλανῷτε πλανῷεν
ImperativeSingular πλάνᾱ πλανᾱ́τω
Dual πλανᾶτον πλανᾱ́των
Plural πλανᾶτε πλανώντων, πλανᾱ́τωσαν
Infinitive πλανᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλανων πλανωντος πλανωσα πλανωσης πλανων πλανωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλανῶμαι πλανᾷ πλανᾶται
Dual πλανᾶσθον πλανᾶσθον
Plural πλανώμεθα πλανᾶσθε πλανῶνται
SubjunctiveSingular πλανῶμαι πλανῇ πλανῆται
Dual πλανῆσθον πλανῆσθον
Plural πλανώμεθα πλανῆσθε πλανῶνται
OptativeSingular πλανῴμην πλανῷο πλανῷτο
Dual πλανῷσθον πλανῴσθην
Plural πλανῴμεθα πλανῷσθε πλανῷντο
ImperativeSingular πλανῶ πλανᾱ́σθω
Dual πλανᾶσθον πλανᾱ́σθων
Plural πλανᾶσθε πλανᾱ́σθων, πλανᾱ́σθωσαν
Infinitive πλανᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλανωμενος πλανωμενου πλανωμενη πλανωμενης πλανωμενον πλανωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλάνων ἐπλάνᾱς ἐπλάνᾱν*
Dual ἐπλανᾶτον ἐπλανᾱ́την
Plural ἐπλανῶμεν ἐπλανᾶτε ἐπλάνων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλανώμην ἐπλανῶ ἐπλανᾶτο
Dual ἐπλανᾶσθον ἐπλανᾱ́σθην
Plural ἐπλανώμεθα ἐπλανᾶσθε ἐπλανῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Καὶ ἤρξατο ὁ πρῶτοσ ὁ εἴπασ περὶ τῆσ ἰσχύοσ τοῦ οἴνου καὶ ἔφη οὕτωσ. ἄνδρεσ, πῶσ ὑπερισχύει ὁ οἶνοσ̣ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ πιόντασ αὐτὸν πλανᾷ τὴν διάνοιαν. (Septuagint, Liber Esdrae I 3:17)
  • ὃσ πλανᾷ εὐθεῖσ ἐν ὁδῷ κακῇ, εἰσ διαφθορὰν αὐτὸσ ἐμπεσεῖται. οἱ δὲ ἄνομοι διελεύσονται ἀγαθά, καὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰσ αὐτά. (Septuagint, Liber Proverbiorum 28:10)
  • ὠνόμασε δὲ ποτικὸν Ἀλκαῖοσ Γανυμήδει οὕτωσ ὅτι δὲ τὸ μεθύειν καὶ τὰσ ὄψεισ ἡμῶν πλανᾷ σαφῶσ ἔδειξεν Ἀνάχαρσισ δι’ ὧν εἴρηκε, δηλώσασ ὅτι ψευδεῖσ δόξαι τοῖσ μεθύουσι γίγνονται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 64 3:2)
  • ’ἐγὼ δήπου τὰ τοιαῦτα οἶδα, ὑπὲρ ὧν σὺ πλανᾷ πρὸσ ἐμέ,’ κἀπὶ τούτοισ διεξιών· (Theophrastus, Characters, 3:1)
  • ἀποσφαλεὶσ φρενῶν πλανᾷ, κακὸσ δ’ ἰατρὸσ ὥσ τισ ἐσ νόσον πεσὼν ἀθυμεῖσ καὶ σεαυτὸν οὐκ ἔχεισ εὑρεῖν ὁποίοισ φαρμάκοισ ἰάσιμοσ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 4:2)
  • καὶ εἶπεν αὐτῷ. σίγα, μὴ πλάνα με, ἀπώλετο τὸ παιδίον μου. καὶ ἐπορεύετο καθ̓ ἡμέραν εἰσ τὴν ὁδὸν ἔξω, οἵασ ἀπῆλθεν, ἡμέρασ τε ἄρτον οὐκ ἤσθιε, τὰσ δέ νύκτασ οὐ διελίμπανε θρηνοῦσα Τωβίαν τὸν υἱὸν αὐτῆσ, ἕωσ οὗ συνετελέσθησαν αἱ δεκατέσσαρεσ ἡμέραι τοῦ γάμου, ἃσ ὤμοσε Ραγουὴλ ποιῆσαι αὐτὸν ἐκεῖ. εἶπε δὲ Τωβίασ τῷ Ραγουήλ. ἐξαπόστειλόν με, ὅτι ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου οὐκέτι ἐλπίζουσιν ὄψεσθαί με. (Septuagint, Liber Thobis 10:7)

Synonyms

  1. to make to wander

  2. to wander

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION