Septuagint, Liber Esdrae I 3:

(70인역 성경, 에즈라기 3:)

ΚΑΙ βασιλεὺσ Δαρεῖοσ ἐποίησε δοχὴν μεγάλην πᾶσι τοῖσ ὑπ̓ αὐτὸν καὶ πᾶσι τοῖσ οἰκογενέσιν αὐτοῦ καὶ πᾶσι τοῖσ μεγιστᾶσι τῆσ Μηδίασ καὶ τῆσ Περσίδος καὶ πᾶσι τοῖσ σατράπαισ καὶ στρατηγοῖσ καὶ τοπάρχαισ τοῖσ ὑπ̓ αὐτόν, ἀπὸ τῆσ Ἰνδικῆσ μέχρισ Αἰθιοπίασ ἐν ταῖσ ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπείαισ. καὶ ἐφάγοσαν καὶ ἐπίοσαν καὶ ἐμπλησθέντεσ ἀνέλυσαν. ὁ δὲ Δαρεῖοσ ὁ βασιλεὺσ ἀνέλυσεν εἰσ τὸν κοιτῶνα ἑαυτοῦ καὶ ἐκοιμήθη καὶ ἔξυπνοσ ἐγένετο. τότε οἱ τρεῖσ νεανίσκοι οἱ σωματοφύλακεσ οἱ φυλάσσοντεσ τὸ σῶμα τοῦ βασιλέωσ εἶπαν ἕτεροσ πρὸσ τὸν ἕτερον. εἴπωμεν ἕκαστοσ ἡμῶν ἕνα λόγον, ὃσ ὑπερισχύσει. καὶ οὗ ἐὰν φανῇ τὸ ρῆμα αὐτοῦ σοφώτερον τοῦ ἑτέρου, δώσει αὐτῷ Δαρεῖοσ ὁ βασιλεὺσ δωρεὰσ μεγάλασ καὶ ἐπινίκια μεγάλα καὶ πορφύραν περιβαλέσθαι καὶ ἐν χρυσώμασι πίνειν καὶ ἐπὶ χρυσῷ καθεύδεν καὶ ἅρμα χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν βυσσίνην καὶ μανιάκην περὶ τὸν τράχηλον, καὶ δεύτεροσ καθιεῖται Δαρείου διὰ τὴν σοφίαν αὐτοῦ καὶ συγγενὴσ Δαρείου κληθήσεται. καὶ τότε γράψαντεσ ἕκαστοσ τὸν ἑαυτοῦ λόγον ἐσφραγίσαντο καὶ ἔθηκαν ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον Δαρείου τοῦ βασιλέωσ καὶ εἶπαν. ὅταν ἐγερθῇ ὁ βασιλεύσ, δώσουσιν αὐτῷ τὸ γράμμα, καὶ ὃν ἂν κρίνῃ ὁ βασιλεὺσ καὶ οἱ τρεῖσ μεγιστᾶνεσ τῆσ Περσίδοσ ὅτι οὗ ὁ λόγοσ αὐτοῦ σοφώτεροσ, αὐτῷ δοθήσεται τὸ νῖκοσ καθὼσ γέγραπται. ὁ εἷσ ἔγραψεν, ὑπερισχύει ὁ οἶνοσ. ὁ ἕτεροσ ἔγραψεν, ὑπερισχύει ὁ βασιλεύσ. ὁ τρίτοσ ἔγραψεν, ὑπερισχύουσιν αἱ γυναῖκεσ, ὑπὲρ δὲ πάντα νικᾷ ἡ ἀλήθεια. καὶ ὅτε ἐξηγέρθη ὁ βασιλεύσ, λαβόντεσ τὸ γράμμα ἔδωκαν αὐτῷ, καὶ ἀνέγνω. καὶ ἐξαποστείλασ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ μεγιστᾶνασ τῆσ Περσίδοσ καὶ τῆσ Μηδείασ καὶ τοὺσ σατράπασ καὶ στρατηγοὺσ καὶ τοπάρχασ καὶ ὑπάτουσ καὶ ἐκάθισεν ἐν τῷ χρηματιστηρίῳ, καὶ ἀνεγνώσθη τὸ γράμμα ἐνώπιον αὐτῶν. καὶ εἶπε. καλέσατε τοὺσ νεανίσκουσ, καὶ αὐτοὶ δηλώσουσι τοὺσ λόγουσ ἑαυτῶν. καὶ ἐκλήθησαν καὶ εἰσήλθοσαν. καὶ εἶπαν αὐτοῖσ. ἀπαγγείλατε ἡμῖν περὶ τῶν γεγραμμένων. Καὶ ἤρξατο ὁ πρῶτοσ ὁ εἴπασ περὶ τῆσ ἰσχύοσ τοῦ οἴνου καὶ ἔφη οὕτωσ. ἄνδρεσ, πῶσ ὑπερισχύει ὁ οἶνοσ̣ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ πιόντασ αὐτὸν πλανᾷ τὴν διάνοιαν. τοῦ τε βασιλέωσ καὶ τοῦ ὀρφανοῦ ποιεῖ τὴν διάνοιαν μίαν, τήν τε τοῦ οἰκέτου καὶ τὴν τοῦ ἐλευθέρου, τήν τε τοῦ πένητοσ καὶ τὴν τοῦ πλουσίου. καὶ πᾶσαν διάνοιαν μεταστρέφει εἰσ εὐωχίαν καὶ εὐφροσύνην καὶ οὐ μέμνηται πᾶσαν λύπην καὶ πᾶν ὀφείλημα. καὶ πάσασ καρδίασ ποιεῖ πλουσίασ καὶ οὐ μέμνηται βασιλέα οὐδὲ σατράπην καὶ πάντα διὰ ταλάντων ποιεῖ λαλεῖν. καὶ οὐ μέμνηται, ὅταν πίνωσι, φιλιάζειν φίλοισ καὶ ἀδελφοῖσ, καὶ μετ̓ οὐ πολὺ σπῶνται τὰσ μαχαίρασ. καὶ ὅταν ἀπὸ τοῦ οἴνου ἐγερθῶσιν, οὐ μέμνηνται ἃ ἔπραξαν. ὦ ἄνδρεσ, οὐχ ὑπερισχύει ὁ οἶνοσ, ὅτι οὕτωσ ἀναγκάζει ποιεῖν̣ καὶ ἐσίγησεν οὕτωσ εἴπασ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION