뜻

1. a companion in arms

예문

• ἦν γὰρ καὶ τούτων ἡγεμὼν ὁ διαφανέστατος, ᾧ τρεῖς ὑπετάγησαν ἑκατόνταρχοι καὶ αὖθις ὑπ ἐκείνοις ἕτεροι τὰς ὑποδεεστέρας ἔχοντες ἀρχάς, οἳ κατὰ πόλιν μὲν αἰχμοφόροι τε αὐτῷ παρηκολούθουν καὶ τῶν κελευομένων ὑπηρέται, κατὰ δὲ τὰς στρατείας πρόμαχοί τε ἦσαν καὶ παρασπισταί: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 4:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 4:1)

• τοῦτό μοι δοκεῖ παρὰ Λακεδαιμονίων μετενέγκασθαι τὸ ἔθος μαθὼν ὅτι καὶ παρ ἐκείνοις οἱ γενναιότατοι τῶν νέων τριακόσιοι φύλακες ἦσαν τῶν βασιλέων, οἷς ἐχρῶντο κατὰ τοὺς πολέμους παρασπισταῖς, ἱππεῦσί τε οὖσι καὶ πεζοῖς. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 5:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 13 5:1)

• ἀντεπῄεσαν δ αὐτῷ Λαβιηνός τε καὶ Πετρήιος, οἱ τοῦ Σκιπίωνος ὑποστράτηγοι, καὶ ἐκράτουν τῶν Καίσαρος παρὰ πολὺ καὶ τραπέντας ἐδίωκον σοβαρῶς μετὰ καταφρονήσεως, μέχρι Λαβιηνὸν μὲν ὁ ἵππος ἐς τὴν γαστέρα πληγεὶς ἀπεσείσατο καὶ αὐτὸν οἱ παρασπισταὶ συνήρπαζον, ὁ δὲ Πετρήιος, ὡς ἀκριβῆ τοῦ στρατοῦ λαβὼν πεῖραν καὶ νικήσων, ὅτε βούλεται, διέλυε τὸ ἔργον ἐπειπὼν τοῖς ἀμφ αὐτόν: (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)

• ἐπάγονται δὲ καὶ θεράποντας ἐλευθέρους ἐκ τῶν πενήτων καταλέγοντες, οἷς ἡνιόχοις καὶ παρασπισταῖς χρῶνται κατὰ τὰς μάχας. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 29 2:2)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 29 2:2)

• μὴ μὲν οὖν ἔμοιγε κατ Αἰσχύλον μήτε παρασπιστὴς μήτ ἐγγὺς εἰή ὅστις μὴ φίλος τῷ ἀνδρὶ τούτῳ μηδὲ τιμᾷ τὰ πρέποντα: (Aristides, Aelius, Orationes, 177:8)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 177:8)

유사 형태

• παρασπισταῖς (3)
• παρασπιστὰς (2)
• παρασπισταί (1)
• παρασπίστ (1)
• παρασπιστὴς (1)
• παρασπισταὶ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.