Ancient Greek-English Dictionary Language

παραίτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παραίτιος

Structure: παραιτι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. being in part the cause

Examples

  • "ὃν τρόπον γὰρ οὔτε νόμοσ τοῦ παρανομεῖν παραίτιοσ γένοιτ’ ἂν οὔθ’ οἱ θεοὶ τοῦ ἀσεβεῖν, οὕτωσ εὔλογον μηδ’ αἰσχροῦ μηδενὸσ εἶναι παραιτίουσ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 33 3:2)
  • ἦν δὲ φόνοσ ἐγκλινάντων, ὡσ μὴ μόνον ὑπὸ τῶν πολεμίων θνήσκειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ παραιτίουσ γίνεσθαι τῶν κακῶν, ὑπό τε πλήθουσ καὶ φορᾶσ ἀτάκτου συμπατουμένων καὶ περιπιπτόντων τοῖσ οἰκείοισ ὅπλοισ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 183:1)
  • ἐπείτοι καὶ τῶν κοινοπραγησάντων περί τινων ἀπορρήτων οὐ τοὺσ διὰ φόβον ἢ πόρον μηνυτὰσ γενομένουσ τῶν συνειδότων ἐπαινοῦμεν, ἀλλὰ τοὺσ πᾶσαν ἐπιδεξαμένουσ βάσανον καὶ τιμωρίαν καὶ μηδενὶ τῶν συνειδότων παραιτίουσ γενομένουσ τῆσ αὐτῆσ συμφορᾶσ, τούτουσ ἀποδεχόμεθα καὶ τούτουσ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ νομίζομεν. (Polybius, Histories, book 30, chapter 4 16:1)

Synonyms

  1. being in part the cause

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION