οὖλος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
οὖλος
οὖλη
οὖλον
Structure:
οὐλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: ionic form of o(/los
Sense
- whole, entire, continuous, incessant, incessant
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πρὸσ δὲ τὴν ἑτέραν ἐλθὼν εὑρήσεισ πολλοὺσ καὶ ἄλλουσ, ἐν τούτοισ δὲ καὶ πάνσοφόν τινα καὶ πάγκαλον ἄνδρα, διασεσαλευμένον τὸ βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα, γυναικεῖον τὸ βλέμμα, μελιχρὸν τὸ φώνημα, μύρων ἀποπνέοντα, τῷ δακτύλῳ ἄκρῳ τὴν κεφαλὴν κνώμενον, ὀλίγασ μὲν ἔτι, οὔλασ δὲ καὶ ὑακινθίνασ τὰσ τρίχασ εὐθετίζοντα, πάναβρόν τινα Σαρδανάπαλλον ἢ Κινύραν ἢ αὐτὸν Ἀγάθωνα, τὸν τῆσ τραγῳδίασ ἐπέραστον ἐκεῖνον ποιητήν. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 11:1)
- ἐκείνη τε γὰρ τὸν Ὀδυσσέα τὸν αὐτὸν ὄντα ἄλλοτε ἀλλοῖον ἐποίει φαίνεσθαι, τοτὲ μὲν μικρὸν καὶ ῥυσὸν καὶ αἰσχρὸν πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι, τοτὲ δὲ τῇ αὐτῇ ῥάβδῳ πάλιν ἐφαψαμένη μείζονά τ’ εἰσιδέειν καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι, κὰδ δὲ κάρητοσ οὔλασ ἧκε κόμασ ὑακινθίνῳ ἄνθει ὁμοίασ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 446)
- ἔθνουσ μνημονεύοντα καὶ νίκησ καὶ πόλεων ἁλισκομένων καὶ βασιλέων παραδιδόντων, οὐκ ἐγκαλυπτόμενον οὐδὲ κατακρύπτοντα τὰσ οὐλάσ, ἀλλ’ ὥσπερ εἰκόνασ ἐγκεχαραγμένασ ἀρετῆσ καὶ ἀνδραγαθίασ περιφέροντα; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 9 13:1)
- πῶσ γὰρ αὐτὸν οἰεί τοῖσ ἰδίοισ ἀγάλλεσθαι τραύμασι, καθ’ ἕκαστον μέροσ ἔθνουσ μνημονεύοντα καὶ νίκησ καὶ πόλεων ἁλισκομένων καὶ βασιλέων παραδιδόντων, οὐκ ἐγκαλυπτόμενον οὐδὲ κατακρύπτοντα τὰσ οὐλάσ, ἀλλ’ ὥσπερ εἰκόνασ ἐγκεχαραγμένασ ἀρετῆσ καὶ ἀνδραγαθίασ περιφέροντα; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 9 4:1)
- κυδωνίων δὲ μήλων μνημονεύει Στησίχοροσ ἐν Ἑλένῃ οὕτωσ πολλὰ μὲν κυδώνια μᾶλα ποτερρίπτουν ποτὶ δίφρον ἄνακτι, πολλὰ δὲ μύρσινα φύλλα καὶ ῥοδίνουσ στεφάνουσ ἰών τε κορωνίδασ οὔλασ, καὶ Ἀλκμάν, ἔτι δὲ Κάνθαροσ ἐν Τηρεῖ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 211)
