Sense

1. the surface of the earth, the ground, earth, soil, the dust, on the ground, the ground, to the ground, to earth
2. floor or pavement, to the pavement

Examples

• τόφρα δὲ Δαρδανίην καὶ Τρώιον οὖδασ ἀμείψασ Ἰσμαρίδοσ μεθέηκε παραπλώων στόμα λίμνησ, αἶψα δὲ Θρηικίοιο μετ’ οὔρεα Παγγαίοιο Φυλλίδοσ ἀντέλλοντα φιλήνοροσ ἔδρακε τύμβον καὶ δρόμον ἐννεάκυκλον ἀλήμονοσ εἶδε κελεύθου, ἔνθα διαστείχουσα κινύρεο, Φυλλίσ, ἀκοίτην δεχνυμένη παλίνορσον ἀπήμονα Δημοφόωντα, ὁππότε νοστήσειεν Ἀθηναίησ ἀπὸ δήμων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1108)
• οὐ Πύλον ἠμαθόεσσαν ἔχεισ, Νηλήιον οὖδασ, ‐ Ἀντίλοχον δεδάηκα, τεὴν δ’ οὐκ εἶδον ὀπωπὴν οὐ Φθίην χαρίεσσαν, ἀριστήων τροφὸν ἀνδρῶν· (Colluthus, Rape of Helen, book 1130)
• τότε δὴ τρίποδι βροτῷ ἶσοι, οὗ τ’ ἐπὶ νῶτα ἐάγε, κάρη δ’ εἰσ οὖδασ ὁρᾶται, τῷ ἴκελοι φοιτῶσιν, ἀλευόμενοι νίφα λευκήν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 59:16)
• ἔνθα δὲ γῆσ δνοφερῆσ καὶ Ταρτάρου ἠερόεντοσ πόντου τ’ ἀτρυγέτοιο καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ ἑξείησ πάντων πηγαὶ καὶ πείρατ’ ἐάσιν ἀργαλέ’ εὐρώεντα, τά τε στυγέουσι θεοί περ, χάσμα μέγ’, οὐδέ κε πάντα τελεσφόρον εἰσ ἐνιαυτὸν οὖδασ ἵκοιτ’, εἰ πρῶτα πυλέων ἔντοσθε γένοιτο, ἀλλά κεν ἔνθα καὶ ἔνθα φέροι πρὸ θύελλα θυέλλῃ ἀργαλέη· (Hesiod, Theogony, Book Th. 70:1)
• ἀλλ’, ὦ καθ’ Ἑλλάδ’ ἀλκιμώτατον κάρα, ἄναξ Ἀθηνῶν, ἐν μὲν αἰσχύναισ ἔχω πίτνων πρὸσ οὖδασ γόνυ σὸν ἀμπίσχειν χερί, πολιὸσ ἀνὴρ τύραννοσ εὐδαίμων πάροσ· (Euripides, Suppliants, episode 2:2)

Similar forms

• οὐδαμῶς (611)
• οὐδαμοῦ (283)
• οὐδαμῇ (119)
• οὖδας (43)
• οὐδαμὰ (40)
• οὐδαμῆ (17)
• οὐδαμῶν (15)
• οὐδαμά (14)
• οὐδαμοὶ (4)
• οὐδαμοῖ (4)
• οὐδαμᾶ (4)
• Οὐδαῖος (2)
• οὐδαμοί (2)
• οὐδάμ (1)
• οὐδαμῶσ‧ (1)
• οὐδαμαί (1)
• Οὐδαίου (1)
• οὐδαμᾷ (1)
• οὐδαμός (1)
• Οὐδὰν (1)
• οὐδαμὰς (1)
• οὖδάσδε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.