ὁμολογουμένως
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
ὁμολογουμένως
Etym.: adverb from part. pres. pass. of o(mologe/w
Sense
- conformably with
- by common consent, confessedly
- καὶ μέχρι τῶν τοῦ θανάτου βασάνων ἀντέστη τῷ λογισμῷ διὰ τὸν νόμον. ‐ Ὁμολογουμένωσ οὖν δεσπότησ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴσ λογισμόσ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:31)
- εἰ δέ τοίνυν γέρων ἀνὴρ τῶν μέχρι θανάτου βασάνων περιεφρόνησε δι’ εὐσέβειαν, ὁμολογουμένωσ ἡγεμών ἐστι τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴσ λογισμόσ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 7:16)
- Εἰ δὲ τοίνυν καὶ γυνὴ καὶ γηραιὰ καὶ ἑπτὰ παίδων μήτηρ ὑπέμεινε τὰσ μέχρι θανάτου βασάνουσ ὁρῶσα τῶν τέκνων, ὁμολογουμένωσ αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴσ λογισμόσ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 16:1)
- εἶτ’ ἐγὼ εἰσ τοῦτο ἀπονοίασ ἦλθον, ὥστε ἄλλων τε τοσούτων ἀνθρώπων συνακολουθούντων καὶ Διωξίππου καὶ Εὐφραίου τοῦ προσγυμναστοῦ αὐτοῦ, οἳ τῶν Ἑλλήνων ὁμολογουμένωσ ἰσχυρότατοί εἰσιν, οὔ[τ]’ ᾐσχυνόμην τοιούτουσ λόγουσ λέγων περὶ γυναικὸσ ἐλευθέρασ πάντων ἀκουόντων, [οὔτ’] ἐδεδίειν μὴ πα[ραχρ]ῆμα ἀπόλωμαι [πνι]γόμενοσ; (Hyperides, Speeches, 13:1)
- πρῶτον μὲν ὅ[τι ε]ὐτύχημά ἐστιν τὸν ὁμολογουμένωσ τὰ παράνομα γράφοντα τὸ τρίτον κρινόμενον λαβεῖν· (Hyperides, Speeches, 19:2)
- ἀλλ’ εἰ χρήσ[εσ]θε τῷ ὑφ’ ὑμῶν ὁμολ[ογ]ουμένωσ πονηρῷ [κρ]ιθέντι, ἢ κρίνειν κακῶσ δόξετε ἢ πονηρῶν [ἀν]θρώπων ἐπιθυμ[εῖν. (Hyperides, Speeches, 18:7)