ὀλιγωρία
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὀλιγωρία
Structure:
ὀλιγωρι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- an esteeming lightly, slighting, contempt
- negligence
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡμεῖσ δέ, ὦ Χάρων, ὀλιγωρίαν ἤδη τοῦ Ἑρμοῦ κατεγινώσκομεν. (Lucian, Cataplus, (no name) 5:1)
- ἁψάμενόσ τε τῶν συγγραφέων ἐδήλωσα καὶ περὶ Θουκυδίδου τὰ δοκοῦντά μοι, συντόμῳ τε καὶ κεφαλαιώδει γραφῇ περιλαβών, οὐ δι’ ὀλιγωρίαν καὶ ῥᾳστώνην οὐδὲ διὰ σπάνιν τῶν δυνησομένων βεβαιῶσαι τὰσ προθέσεισ, ἀλλὰ τῆσ εὐκαιρίασ τῶν γραφομένων στοχαζόμενοσ, ὡσ καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἐποίησα. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 1 1:1)
- ἐν δὲ τοιούτοισ πολιτεύμασι καὶ λόγοισ καὶ φρονήματι καὶ δεινότητι πολλὴν αὖ πάλιν τὴν τρυφὴν τῆσ διαίτησ καὶ περὶ πότουσ καὶ ἔρωτασ ὑβρίσματα, καὶ θηλύτητασ ἐσθήτων ἁλουργῶν ἑλκομένων δι’ ἀγορᾶσ, καὶ πολυτέλειαν ὑπερήφανον, ἐκτομάσ τε καταστρωμάτων ἐν ταῖσ τριήρεσιν, ὅπωσ μαλακώτερον ἐγκαθεύδοι, κειρίαισ, ἀλλὰ μὴ σανίσι, τῶν στρωμάτων ἐπιβαλλομένων, ἀσπίδοσ τε διαχρύσου ποίησιν οὐδὲν ἐπίσημον τῶν πατρίων ἔχουσαν, ἀλλ’ Ἔρωτα κεραυνοφόρον, ἅπερ ὁρῶντεσ οἱ μὲν ἔνδοξοι μετὰ τοῦ βδελύττεσθαι καὶ δυσχεραίνειν ἐφοβοῦντο τὴν ὀλιγωρίαν αὐτοῦ καὶ παρανομίαν, ὡσ τυραννικὰ καὶ ἀλλόκοτα, τοῦ δὲ δήμου τὸ πάθοσ τὸ πρὸσ αὐτὸν οὐ κακῶσ ἐξηγούμενοσ ὁ Ἀριστοφάνησ ταῦτ’ εἴρηκε· (Plutarch, , chapter 16 1:1)
- ἀλλ’ οὗτοσ μὲν ἴσωσ γελοῖοσ, ἀθλητικὴν ἀλαζονείαν δειλίασ καὶ ἀνανδρίασ ἐξομολογήσει παραμυθούμενοσ ἐμμελὴσ δὲ καὶ χαρίεισ ὁ λήθην τινὰ καθ’ αὑτοῦ λέγων ἢ ἄγνοιαν ἢ φιλοτιμίαν, ἢ πρόσ τινα μαθήματα καὶ λόγων ἀκρόασιν ὀλιγωρίαν ὡσ ὁ Ὀδυσσεὺσ αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ ἤθελ’ ἀκουέμεναι, λῦσαι δ’ ἐκέλευον ἑταίρουσ ὀφρύσι νευστάζων. (Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 13 3:1)
- οἱ δὲ πεμφθέντεσ ἄνδρεσ ἔνδοξοι καὶ μεγάλοι, Κόσσοσ Λικίννιοσ καὶ Οὐαλλέριοσ Ποτῖτοσ καὶ Φάβιοσ Ἄμβουστοσ, πλῷ τε χρησάμενοι καὶ τῶν παρὰ τοῦ θεοῦ τυχόντεσ ἧκον ἄλλασ τε μαντείασ κομίζοντεσ, αἳ πατρίων τινῶν περὶ τὰσ καλουμένασ Λατίνασ ἑορτὰσ ὀλιγωρίαν ἔφραζον αὐτοῖσ, καὶ τὸ τῆσ Ἀλβανίδοσ ὕδωρ ἐκέλευον εἴργοντασ ὡσ ἀνυστόν ἐστι τῆσ θαλάσσησ ἀνωθεῖν εἰσ τὸν ἀρχαῖον πόρον, ἢ τοῦτο μὴ δυναμένουσ ὀρύγμασι καὶ τάφροισ παράγειν εἰσ τὸ πεδίον καὶ καταναλίσκειν· (Plutarch, Camillus, chapter 4 4:2)