Ancient Greek-English Dictionary Language

νῑκάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: νῑκάω νῑκήσω ἐνῑ́κησα νενῑ́κηκα νενῑ́κημαι ἐνῑκήθην

Structure: νῑκά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ni/kh

Sense

  1. I conquer, prevail, win
  2. I prevail, I am superior
  3. (of opinions) I prevail
  4. (with infinitive) I succeed
  5. (law) I win my cause

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νῑκῶ νῑκᾷς νῑκᾷ
Dual νῑκᾶτον νῑκᾶτον
Plural νῑκῶμεν νῑκᾶτε νῑκῶσιν*
SubjunctiveSingular νῑκῶ νῑκῇς νῑκῇ
Dual νῑκῆτον νῑκῆτον
Plural νῑκῶμεν νῑκῆτε νῑκῶσιν*
OptativeSingular νῑκῷμι νῑκῷς νῑκῷ
Dual νῑκῷτον νῑκῴτην
Plural νῑκῷμεν νῑκῷτε νῑκῷεν
ImperativeSingular νῑ́κᾱ νῑκᾱ́τω
Dual νῑκᾶτον νῑκᾱ́των
Plural νῑκᾶτε νῑκώντων, νῑκᾱ́τωσαν
Infinitive νῑκᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκων νῑκωντος νῑκωσα νῑκωσης νῑκων νῑκωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νῑκῶμαι νῑκᾷ νῑκᾶται
Dual νῑκᾶσθον νῑκᾶσθον
Plural νῑκώμεθα νῑκᾶσθε νῑκῶνται
SubjunctiveSingular νῑκῶμαι νῑκῇ νῑκῆται
Dual νῑκῆσθον νῑκῆσθον
Plural νῑκώμεθα νῑκῆσθε νῑκῶνται
OptativeSingular νῑκῴμην νῑκῷο νῑκῷτο
Dual νῑκῷσθον νῑκῴσθην
Plural νῑκῴμεθα νῑκῷσθε νῑκῷντο
ImperativeSingular νῑκῶ νῑκᾱ́σθω
Dual νῑκᾶσθον νῑκᾱ́σθων
Plural νῑκᾶσθε νῑκᾱ́σθων, νῑκᾱ́σθωσαν
Infinitive νῑκᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκωμενος νῑκωμενου νῑκωμενη νῑκωμενης νῑκωμενον νῑκωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νῑκήσω νῑκήσεις νῑκήσει
Dual νῑκήσετον νῑκήσετον
Plural νῑκήσομεν νῑκήσετε νῑκήσουσιν*
OptativeSingular νῑκήσοιμι νῑκήσοις νῑκήσοι
Dual νῑκήσοιτον νῑκησοίτην
Plural νῑκήσοιμεν νῑκήσοιτε νῑκήσοιεν
Infinitive νῑκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκησων νῑκησοντος νῑκησουσα νῑκησουσης νῑκησον νῑκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νῑκήσομαι νῑκήσει, νῑκήσῃ νῑκήσεται
Dual νῑκήσεσθον νῑκήσεσθον
Plural νῑκησόμεθα νῑκήσεσθε νῑκήσονται
OptativeSingular νῑκησοίμην νῑκήσοιο νῑκήσοιτο
Dual νῑκήσοισθον νῑκησοίσθην
Plural νῑκησοίμεθα νῑκήσοισθε νῑκήσοιντο
Infinitive νῑκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκησομενος νῑκησομενου νῑκησομενη νῑκησομενης νῑκησομενον νῑκησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νῑκηθήσομαι νῑκηθήσῃ νῑκηθήσεται
Dual νῑκηθήσεσθον νῑκηθήσεσθον
Plural νῑκηθησόμεθα νῑκηθήσεσθε νῑκηθήσονται
OptativeSingular νῑκηθησοίμην νῑκηθήσοιο νῑκηθήσοιτο
Dual νῑκηθήσοισθον νῑκηθησοίσθην
Plural νῑκηθησοίμεθα νῑκηθήσοισθε νῑκηθήσοιντο
Infinitive νῑκηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκηθησομενος νῑκηθησομενου νῑκηθησομενη νῑκηθησομενης νῑκηθησομενον νῑκηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνῑ́κησα ἐνῑ́κησας ἐνῑ́κησεν*
Dual ἐνῑκήσατον ἐνῑκησάτην
Plural ἐνῑκήσαμεν ἐνῑκήσατε ἐνῑ́κησαν
SubjunctiveSingular νῑκήσω νῑκήσῃς νῑκήσῃ
Dual νῑκήσητον νῑκήσητον
Plural νῑκήσωμεν νῑκήσητε νῑκήσωσιν*
OptativeSingular νῑκήσαιμι νῑκήσαις νῑκήσαι
Dual νῑκήσαιτον νῑκησαίτην
Plural νῑκήσαιμεν νῑκήσαιτε νῑκήσαιεν
ImperativeSingular νῑ́κησον νῑκησάτω
Dual νῑκήσατον νῑκησάτων
Plural νῑκήσατε νῑκησάντων
Infinitive νῑκήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκησᾱς νῑκησαντος νῑκησᾱσα νῑκησᾱσης νῑκησαν νῑκησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνῑκησάμην ἐνῑκήσω ἐνῑκήσατο
Dual ἐνῑκήσασθον ἐνῑκησάσθην
Plural ἐνῑκησάμεθα ἐνῑκήσασθε ἐνῑκήσαντο
SubjunctiveSingular νῑκήσωμαι νῑκήσῃ νῑκήσηται
Dual νῑκήσησθον νῑκήσησθον
Plural νῑκησώμεθα νῑκήσησθε νῑκήσωνται
OptativeSingular νῑκησαίμην νῑκήσαιο νῑκήσαιτο
Dual νῑκήσαισθον νῑκησαίσθην
Plural νῑκησαίμεθα νῑκήσαισθε νῑκήσαιντο
ImperativeSingular νῑ́κησαι νῑκησάσθω
Dual νῑκήσασθον νῑκησάσθων
Plural νῑκήσασθε νῑκησάσθων
Infinitive νῑκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκησαμενος νῑκησαμενου νῑκησαμενη νῑκησαμενης νῑκησαμενον νῑκησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνῑκήθην ἐνῑκήθης ἐνῑκήθη
Dual ἐνῑκήθητον ἐνῑκηθήτην
Plural ἐνῑκήθημεν ἐνῑκήθητε ἐνῑκήθησαν
SubjunctiveSingular νῑκήθω νῑκήθῃς νῑκήθῃ
Dual νῑκήθητον νῑκήθητον
Plural νῑκήθωμεν νῑκήθητε νῑκήθωσιν*
OptativeSingular νῑκηθείην νῑκηθείης νῑκηθείη
Dual νῑκηθείητον νῑκηθειήτην
Plural νῑκηθείημεν νῑκηθείητε νῑκηθείησαν
ImperativeSingular νῑκήθητι νῑκηθήτω
Dual νῑκήθητον νῑκηθήτων
Plural νῑκήθητε νῑκηθέντων
Infinitive νῑκηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
νῑκηθεις νῑκηθεντος νῑκηθεισα νῑκηθεισης νῑκηθεν νῑκηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νενῑ́κηκα νενῑ́κηκας νενῑ́κηκεν*
Dual νενῑκήκατον νενῑκήκατον
Plural νενῑκήκαμεν νενῑκήκατε νενῑκήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular νενῑκήκω νενῑκήκῃς νενῑκήκῃ
Dual νενῑκήκητον νενῑκήκητον
Plural νενῑκήκωμεν νενῑκήκητε νενῑκήκωσιν*
OptativeSingular νενῑκήκοιμι νενῑκήκοις νενῑκήκοι
Dual νενῑκήκοιτον νενῑκηκοίτην
Plural νενῑκήκοιμεν νενῑκήκοιτε νενῑκήκοιεν
ImperativeSingular νενῑ́κηκε νενῑκηκέτω
Dual νενῑκήκετον νενῑκηκέτων
Plural νενῑκήκετε νενῑκηκόντων
Infinitive νενῑκηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
νενῑκηκως νενῑκηκοντος νενῑκηκυῑα νενῑκηκυῑᾱς νενῑκηκον νενῑκηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νενῑ́κημαι νενῑ́κησαι νενῑ́κηται
Dual νενῑ́κησθον νενῑ́κησθον
Plural νενῑκήμεθα νενῑ́κησθε νενῑ́κηνται
ImperativeSingular νενῑ́κησο νενῑκήσθω
Dual νενῑ́κησθον νενῑκήσθων
Plural νενῑ́κησθε νενῑκήσθων
Infinitive νενῑ́κησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νενῑκημενος νενῑκημενου νενῑκημενη νενῑκημενης νενῑκημενον νενῑκημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. I conquer

  2. I prevail

  3. I prevail

  4. I succeed

  5. I win my cause

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION