νεωτεριστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
νεωτεριστής
νεωτεριστοῦ
Structure:
νεωτεριστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τοὺσ Ἀθηναίουσ αὖθισ ἐκάλουν ἐπὶ τοὺσ ἐν Ἰθώμῃ Μεσσηνίουσ καὶ εἵλωτασ, ἐλθόντων δὲ τὴν τόλμαν καὶ τὴν λαμπρότητα δείσαντεσ ἀπεπέμψαντο μόνουσ τῶν συμμάχων ὡσ νεωτεριστάσ. (Plutarch, , chapter 17 2:1)
- φόβοσ δ’ οὔτι μέτριοσ εἶχεν ἡμᾶσ ὁρῶντασ τὸν μὲν δῆμον ἐν τοῖσ ὅπλοισ, αὐτοὶ δ’ ὄντεσ ἐν ἀπόρῳ, τί ποιήσομεν, καὶ τοὺσ νεωτεριστὰσ παύειν οὐ δυνάμενοι, προδήλου δ’ ἡμῖν τοῦ κινδύνου παρεστῶτοσ, συγκατανεύειν μὲν αὐτῶν ταῖσ γνώμαισ ἐλέγομεν, συνεβουλεύομεν δὲ μένειν ἐφ’ αὑτῶν, καὶ τοὺσ πολεμίουσ ἐπελθόντασ ἐᾶν, ἵνα τοῦ δικαίωσ ἀνταίρειν ὅπλα πίστιν εὑρ́ωνται. (Flavius Josephus, 27:1)
- ὅμωσ δ’ οὖν ὁ Φωκίων καὶ φυγῆσ ἀπήλλαξε πολλούσ δεηθεὶσ τοῦ Ἀντιπάτρου, καὶ φεύγουσι διεπράξατο μὴ καθάπερ οἱ λοιποὶ τῶν μεθισταμένων ὑπὲρ τὰ Κεραύνια ὄρη καὶ τὸν Ταίναρον ἐκπεσεῖν τῆσ Ἑλλάδοσ, ἀλλὰ ἐν Πελοποννήσῳ κατοικεῖν, ὧν καὶ Ἁγνωνίδησ ἦν ὁ συκοφάντησ, ἐπιμελόμενοσ δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν πρᾴωσ καὶ νομίμωσ τοὺσ μὲν ἀστείουσ καὶ χαρίεντασ ἐν ταῖσ ἀρχαῖσ ἀεὶ συνεῖχε, τοὺσ δὲ πολυπράγμονασ καὶ νεωτεριστάσ, αὐτῷ τῷ μὴ ἄρχειν μηδὲ θορυβεῖν ἀπομαραινομένουσ, ἐδίδαξε φιλοχωρεῖν καὶ ἀγαπᾶν γεωργοῦντασ. (Plutarch, chapter 29 3:1)
- ὁ δὲ τῷ μὲν λόγῳ καὶ τῷ σχήματι τὸν Δίωνα θεραπεύων καὶ χάριν ὁμολογῶν ἔχειν παρηκολούθει ταπεινόσ, ὑπηρετῶν τὸ κελευόμενον, κρύφα δὲ τοὺσ πολλοὺσ καὶ νεωτεριστὰσ διαφθείρων καὶ ὑποκινῶν, θορύβοισ τὸν Δίωνα περιέβαλλεν, εἰσ ἅπασαν ἀπορίαν καθιστάμενον. (Plutarch, Dion, chapter 33 3:1)
- καταπληξάμενοσ δὲ τούτῳ τε καὶ τοῖσ ἄλλοισ συμβόλοισ τῆσ βασιλικῆσ ἡγεμονίασ τοὺσ ταρακτικοὺσ καὶ νεωτεριστάσ, τὸ κράτιστον τῶν ὑπὸ Σερουϊού Τυλλίου τοῦ δημοτικωτάτου βασιλέωσ κατασταθέντων νομίμων, πρῶτον ἐπέταξε ποιῆσαι Ῥωμαίοισ ἅπασι, τιμήσεισ κατὰ φυλὰσ τῶν βίων ἐνεγκεῖν, προσγράφοντασ γυναικῶν τε καὶ παίδων ὀνόματα καὶ ἡλικίασ ἑαυτῶν τε καὶ τέκνων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 75 5:1)