Ancient Greek-English Dictionary Language

μόνιμος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μόνιμος μόνιμον

Structure: μονιμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: monh

Sense

  1. staying in one's place, stable, steadfast
  2. abiding, lasting, stable

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ εἶχεν ὁ Μέτελλοσ ὅ τι χρήσαιτο προσπολεμῶν ἀνδρὶ τολμητῇ πάσησ ἐξαναδυομένῳ φανερᾶσ μάχησ, πᾶσαν δὲ μεταβαλλομένῳ μεταβολὴν εὐσταλείᾳ καὶ κουφότητι τῆσ Ἰβηρικῆσ στρατιᾶσ, αὐτὸσ ὁπλιτικῶν καὶ νομίμων ἀσκητὴσ γεγονὼσ ἀγώνων καὶ στρατηγὸσ ἐμβριθοῦσ καὶ μονίμου φάλαγγοσ, ὤσασθαι μὲν εἰσ χεῖρασ ἐλθόντασ πολεμίουσ καὶ καταβαλεῖν ἄριστα γεγυμνασμένησ, ὀρειβατεῖν δὲ καὶ συνηρτῆσθαι διώξεσι καὶ φυγαῖσ ἀπαύστοισ ἀνθρώπων ὑπηνεμίων καὶ λιμὸν ἀνέχεσθαι καὶ δίαιταν ἄπυρον καὶ ἄσκηνον, ὥσπερ ἐκεῖνοι, μὴ δυναμένησ. (Plutarch, Sertorius, chapter 12 5:1)
  • τοῦ μὲν οὖν μονίμου καὶ βεβαίου καὶ μετὰ νοῦ καταφανοῦσ μονίμουσ καὶ ἀμεταπτώτουσ ‐ καθ’ ὅσον οἱο͂́ν τε καὶ ἀνελέγκτοισ προσήκει λόγοισ εἶναι καὶ ἀνικήτοισ, τούτου δεῖ μηδὲν ἐλλείπειν ‐ τοὺσ δὲ τοῦ πρὸσ μὲν ἐκεῖνο ἀπεικασθέντοσ, ὄντοσ δὲ εἰκόνοσ εἰκότασ ἀνὰ λόγον τε ἐκείνων ὄντασ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 74:4)
  • καὶ γὰρ οὐδὲ μόνιμόσ ἐστιν, ἅτε οὐδὲ μονίμου ἐρῶν πράγματοσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 105:1)
  • σωτηρίασ τε γὰρ ἀρχὴ μεγίστη πόλεωσ αὕτη γίγνεται, καὶ ἐπὶ ταύτησ οἱο͂ν κρηπῖδοσ μονίμου ἐποικοδομεῖν δυνατὸν ὅντινα ἂν ὕστερον ἐποικοδομῇ τισ κόσμον πολιτικὸν προσήκοντα τῇ τοιαύτῃ καταστάσει· (Plato, Laws, book 5 70:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION