Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαντείᾱ

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μαντείᾱ μαντείᾱς

Structure: μαντει (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: manteu/omai

Sense

  1. prophecy, divination, oracle
  2. The power to prophesy or divine

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative μαντείᾱ μαντείᾱ μαντεῖαι
Genitive μαντείᾱς μαντείαιν μαντειῶν
Dative μαντείᾱͅ μαντείαιν μαντείαις
Accusative μαντείᾱν μαντείᾱ μαντείᾱς
Vocative μαντείᾱ μαντείᾱ μαντεῖαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐπορεύθη ἡ γερουσία Μωὰβ καὶ ἡ γερουσία Μαδιάμ, καὶ τὰ μαντεῖα ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν, καὶ ἦλθον πρὸσ Βαλαὰμ καὶ εἶπαν αὐτῷ τὰ ρήματα Βαλάκ. (Septuagint, Liber Numeri 22:7)
  • οὐ γάρ ἐστιν οἰωνισμὸσ ἐν Ἰακώβ, οὐδὲ μαντεία ἐν Ἰσραήλ. κατὰ καιρὸν ρηθήσεται Ἰακὼβ καὶ τῷ Ἰσραήλ, τί ἐπιτελέσει ὁ Θεόσ. (Septuagint, Liber Numeri 23:23)
  • Ἠκούσαμεν τὴν ὕβριν Μωάβ, ὑβριστὴσ σφόδρα, τὴν ὑπερηφανίαν ἐξῇρασ. οὐχ οὕτωσ ἡ μαντεία σου, οὐχ οὕτωσ. (Septuagint, Liber Isaiae 16:6)
  • Μαντεία λέγε δὴ τὸ καλὸν ψήφισμα τούτου. (Dinarchus, Speeches, 94:4)
  • Μαντεία πῶσ οὖν μίαν γνώμην ἕξομεν, ὦ Ἀθηναῖοι; (Dinarchus, Speeches, 118:5)

Synonyms

  1. prophecy

  2. The power to prophesy or divine

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION