Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

λογιστικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λογιστικός λογιστική λογιστικόν

Structure: λογιστικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from logisth/s

Sense

  1. skilled in calculating
  2. skilled in reasoning: reasonable, rational

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative λογιστικός λογιστική λογιστικόν
Genitive λογιστικοῦ λογιστικῆς λογιστικοῦ
Dative λογιστικῷ λογιστικῇ λογιστικῷ
Accusative λογιστικόν λογιστικήν λογιστικόν
Vocative λογιστικέ λογιστική λογιστικόν
DualN/A/V λογιστικώ λογιστικᾱ́ λογιστικώ
G/D λογιστικοῖν λογιστικαῖν λογιστικοῖν
PluralNominative λογιστικοί λογιστικαί λογιστικά
Genitive λογιστικῶν λογιστικῶν λογιστικῶν
Dative λογιστικοῖς λογιστικαῖς λογιστικοῖς
Accusative λογιστικούς λογιστικᾱ́ς λογιστικά
Vocative λογιστικοί λογιστικαί λογιστικά
Positive Comparative Superlative
Adjective λογιστικός λογιστικοῦ λογιστικώτερος λογιστικωτεροῦ λογιστικώτατος λογιστικωτατοῦ
Adverb λογιστικώς λογιστικώτερον λογιστικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λογιστικοῦ ἡ ἀφροσύνη, τοῦ δὲ θυμοειδοῦσ ἥ τε ὀργιλότησ καὶ ἡ δειλία, τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ ἥ τε ἀκολασία καὶ ἡ ἀκράτεια, ὅλησ δὲ τῆσ ψυχῆσ ἥ τε ἀδικία καὶ ἀνελευθεριότησ καὶ μικροψυχία. (Aristotle, Virtues and Vices 6:1)
  • ἔστι δὲ φρόνησισ μὲν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ, παρασκευαστικὴ τῶν πρὸσ εὐδαιμονίαν συντεινόντων. (Aristotle, Virtues and Vices 6:2)
  • ἀφροσύνη δ’ ἐστὶ κακία τοῦ λογιστικοῦ, αἰτία τοῦ ζῆν κακῶσ. (Aristotle, Virtues and Vices 11:1)
  • εἰ δ’ ἔστιν ἀληθῆ ἃ περὶ ψυχῆσ ὁ Πλάτων λέγει, τὰ τρία μέρη αὐτῆσ καλῶσ ὁ ὀρχηστὴσ δείκνυσιν, τὸ θυμικὸν ὅταν ὀργιζόμενον ἐπιδείκνυται, τὸ ἐπιθυμητικὸν ὅταν ἐρῶντασ ὑποκρίνηται, τὸ λογιστικὸν ὅταν ἕκαστα τῶν παθῶν χαλιναγωγῇ· (Lucian, De saltatione, (no name) 70:1)
  • "ὅταν δ’ αὖ πάλιν περὶ τὸ λογιστικὸν καὶ ὁ τοῦ ταὐτοῦ κύκλοσ εὔτροχοσ ὢν αὐτὰ μηνύσῃ, ἐπιστήμη ἐξ ἀνάγκησ ἀποτελεῖται. (Plutarch, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 4 4:3)
  • κερκίδοσ οὐ χρῄζεισ ὁ λογιστικόσ, οὐδὲ μέλει σοι· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 2671)
  • οὗτοσ δ’ ἐστὶν ὁ ἀγαθὸσ περὶ τούτων, ὁ λογιστικόσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 27:4)
  • ἦ καὶ ἀστρονομικὸσ καὶ λογιστικόσ τε καὶ μουσικὸσ καὶ ὅσα παιδείασ ἔχεται; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 21:5)
  • καὶ γὰρ ἦν τοῦ λαμπρόν τι ποιῆσαι πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦ ζῆν ἐραστήσ, οὐ μέντοι λογιστικόσ γε οὐδὲ πάνυ φρόνιμοσ ἐδόκει εἶναι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 2 33:2)
  • οἱ δὲ Πυθαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν Ἀπολλόδωροσ ὁ λογιστικόσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. a'. QALHS 4:1)

Synonyms

  1. skilled in calculating

  2. skilled in reasoning

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION