Ancient Greek-English Dictionary Language

κτίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κτίζω κτίσω ἔκτισα ἔκτικα ἔκτισμαι ἐκτίσθην

Structure: κτίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I people
  2. (of a city) I found, build, establish
  3. I plant (e.g. an orchard)
  4. I create, produce
  5. I make so
  6. I perpetrate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτίζω κτίζεις κτίζει
Dual κτίζετον κτίζετον
Plural κτίζομεν κτίζετε κτίζουσιν*
SubjunctiveSingular κτίζω κτίζῃς κτίζῃ
Dual κτίζητον κτίζητον
Plural κτίζωμεν κτίζητε κτίζωσιν*
OptativeSingular κτίζοιμι κτίζοις κτίζοι
Dual κτίζοιτον κτιζοίτην
Plural κτίζοιμεν κτίζοιτε κτίζοιεν
ImperativeSingular κτίζε κτιζέτω
Dual κτίζετον κτιζέτων
Plural κτίζετε κτιζόντων, κτιζέτωσαν
Infinitive κτίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κτιζων κτιζοντος κτιζουσα κτιζουσης κτιζον κτιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτίζομαι κτίζει, κτίζῃ κτίζεται
Dual κτίζεσθον κτίζεσθον
Plural κτιζόμεθα κτίζεσθε κτίζονται
SubjunctiveSingular κτίζωμαι κτίζῃ κτίζηται
Dual κτίζησθον κτίζησθον
Plural κτιζώμεθα κτίζησθε κτίζωνται
OptativeSingular κτιζοίμην κτίζοιο κτίζοιτο
Dual κτίζοισθον κτιζοίσθην
Plural κτιζοίμεθα κτίζοισθε κτίζοιντο
ImperativeSingular κτίζου κτιζέσθω
Dual κτίζεσθον κτιζέσθων
Plural κτίζεσθε κτιζέσθων, κτιζέσθωσαν
Infinitive κτίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτιζομενος κτιζομενου κτιζομενη κτιζομενης κτιζομενον κτιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτίσω κτίσεις κτίσει
Dual κτίσετον κτίσετον
Plural κτίσομεν κτίσετε κτίσουσιν*
OptativeSingular κτίσοιμι κτίσοις κτίσοι
Dual κτίσοιτον κτισοίτην
Plural κτίσοιμεν κτίσοιτε κτίσοιεν
Infinitive κτίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κτισων κτισοντος κτισουσα κτισουσης κτισον κτισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτίσομαι κτίσει, κτίσῃ κτίσεται
Dual κτίσεσθον κτίσεσθον
Plural κτισόμεθα κτίσεσθε κτίσονται
OptativeSingular κτισοίμην κτίσοιο κτίσοιτο
Dual κτίσοισθον κτισοίσθην
Plural κτισοίμεθα κτίσοισθε κτίσοιντο
Infinitive κτίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτισομενος κτισομενου κτισομενη κτισομενης κτισομενον κτισομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτισθήσομαι κτισθήσῃ κτισθήσεται
Dual κτισθήσεσθον κτισθήσεσθον
Plural κτισθησόμεθα κτισθήσεσθε κτισθήσονται
OptativeSingular κτισθησοίμην κτισθήσοιο κτισθήσοιτο
Dual κτισθήσοισθον κτισθησοίσθην
Plural κτισθησοίμεθα κτισθήσοισθε κτισθήσοιντο
Infinitive κτισθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτισθησομενος κτισθησομενου κτισθησομενη κτισθησομενης κτισθησομενον κτισθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κτισα έ̓κτισας έ̓κτισεν*
Dual ἐκτίσατον ἐκτισάτην
Plural ἐκτίσαμεν ἐκτίσατε έ̓κτισαν
SubjunctiveSingular κτίσω κτίσῃς κτίσῃ
Dual κτίσητον κτίσητον
Plural κτίσωμεν κτίσητε κτίσωσιν*
OptativeSingular κτίσαιμι κτίσαις κτίσαι
Dual κτίσαιτον κτισαίτην
Plural κτίσαιμεν κτίσαιτε κτίσαιεν
ImperativeSingular κτίσον κτισάτω
Dual κτίσατον κτισάτων
Plural κτίσατε κτισάντων
Infinitive κτίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτισᾱς κτισαντος κτισᾱσα κτισᾱσης κτισαν κτισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκτισάμην ἐκτίσω ἐκτίσατο
Dual ἐκτίσασθον ἐκτισάσθην
Plural ἐκτισάμεθα ἐκτίσασθε ἐκτίσαντο
SubjunctiveSingular κτίσωμαι κτίσῃ κτίσηται
Dual κτίσησθον κτίσησθον
Plural κτισώμεθα κτίσησθε κτίσωνται
OptativeSingular κτισαίμην κτίσαιο κτίσαιτο
Dual κτίσαισθον κτισαίσθην
Plural κτισαίμεθα κτίσαισθε κτίσαιντο
ImperativeSingular κτίσαι κτισάσθω
Dual κτίσασθον κτισάσθων
Plural κτίσασθε κτισάσθων
Infinitive κτίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτισαμενος κτισαμενου κτισαμενη κτισαμενης κτισαμενον κτισαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκτίσθην ἐκτίσθης ἐκτίσθη
Dual ἐκτίσθητον ἐκτισθήτην
Plural ἐκτίσθημεν ἐκτίσθητε ἐκτίσθησαν
SubjunctiveSingular κτίσθω κτίσθῃς κτίσθῃ
Dual κτίσθητον κτίσθητον
Plural κτίσθωμεν κτίσθητε κτίσθωσιν*
OptativeSingular κτισθείην κτισθείης κτισθείη
Dual κτισθείητον κτισθειήτην
Plural κτισθείημεν κτισθείητε κτισθείησαν
ImperativeSingular κτίσθητι κτισθήτω
Dual κτίσθητον κτισθήτων
Plural κτίσθητε κτισθέντων
Infinitive κτισθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτισθεις κτισθεντος κτισθεισα κτισθεισης κτισθεν κτισθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κτικα έ̓κτικας έ̓κτικεν*
Dual ἐκτίκατον ἐκτίκατον
Plural ἐκτίκαμεν ἐκτίκατε ἐκτίκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐκτίκω ἐκτίκῃς ἐκτίκῃ
Dual ἐκτίκητον ἐκτίκητον
Plural ἐκτίκωμεν ἐκτίκητε ἐκτίκωσιν*
OptativeSingular ἐκτίκοιμι ἐκτίκοις ἐκτίκοι
Dual ἐκτίκοιτον ἐκτικοίτην
Plural ἐκτίκοιμεν ἐκτίκοιτε ἐκτίκοιεν
ImperativeSingular έ̓κτικε ἐκτικέτω
Dual ἐκτίκετον ἐκτικέτων
Plural ἐκτίκετε ἐκτικόντων
Infinitive ἐκτικέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκτικως ἐκτικοντος ἐκτικυῑα ἐκτικυῑᾱς ἐκτικον ἐκτικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κτισμαι έ̓κτισαι έ̓κτισται
Dual έ̓κτισθον έ̓κτισθον
Plural ἐκτίσμεθα έ̓κτισθε ἐκτίσαται
ImperativeSingular έ̓κτισο ἐκτίσθω
Dual έ̓κτισθον ἐκτίσθων
Plural έ̓κτισθε ἐκτίσθων
Infinitive έ̓κτισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκτισμενος ἐκτισμενου ἐκτισμενη ἐκτισμενης ἐκτισμενον ἐκτισμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπὶ δὲ τῆσ Κασάνδρου βασιλείασ καθῃρέθη, ὅτε Θεσσαλονίκη πόλισ ἐκτίζετο, καὶ οἱ Αἰνεᾶται σὺν ἄλλοισ πολλοῖσ εἰσ τὴν νεόκτιστον μετῴκησαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 49 7:2)

Synonyms

  1. I people

  2. I found

  3. I plant

  4. I create

  5. I make so

  6. I perpetrate

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION