Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκτίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσκτίζω προσκτίσω

Structure: προς (Prefix) + κτίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to build or found besides

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκτίζω προσκτίζεις προσκτίζει
Dual προσκτίζετον προσκτίζετον
Plural προσκτίζομεν προσκτίζετε προσκτίζουσιν*
SubjunctiveSingular προσκτίζω προσκτίζῃς προσκτίζῃ
Dual προσκτίζητον προσκτίζητον
Plural προσκτίζωμεν προσκτίζητε προσκτίζωσιν*
OptativeSingular προσκτίζοιμι προσκτίζοις προσκτίζοι
Dual προσκτίζοιτον προσκτιζοίτην
Plural προσκτίζοιμεν προσκτίζοιτε προσκτίζοιεν
ImperativeSingular προσκτίζε προσκτιζέτω
Dual προσκτίζετον προσκτιζέτων
Plural προσκτίζετε προσκτιζόντων, προσκτιζέτωσαν
Infinitive προσκτίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκτιζων προσκτιζοντος προσκτιζουσα προσκτιζουσης προσκτιζον προσκτιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκτίζομαι προσκτίζει, προσκτίζῃ προσκτίζεται
Dual προσκτίζεσθον προσκτίζεσθον
Plural προσκτιζόμεθα προσκτίζεσθε προσκτίζονται
SubjunctiveSingular προσκτίζωμαι προσκτίζῃ προσκτίζηται
Dual προσκτίζησθον προσκτίζησθον
Plural προσκτιζώμεθα προσκτίζησθε προσκτίζωνται
OptativeSingular προσκτιζοίμην προσκτίζοιο προσκτίζοιτο
Dual προσκτίζοισθον προσκτιζοίσθην
Plural προσκτιζοίμεθα προσκτίζοισθε προσκτίζοιντο
ImperativeSingular προσκτίζου προσκτιζέσθω
Dual προσκτίζεσθον προσκτιζέσθων
Plural προσκτίζεσθε προσκτιζέσθων, προσκτιζέσθωσαν
Infinitive προσκτίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκτιζομενος προσκτιζομενου προσκτιζομενη προσκτιζομενης προσκτιζομενον προσκτιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκτίσω προσκτίσεις προσκτίσει
Dual προσκτίσετον προσκτίσετον
Plural προσκτίσομεν προσκτίσετε προσκτίσουσιν*
OptativeSingular προσκτίσοιμι προσκτίσοις προσκτίσοι
Dual προσκτίσοιτον προσκτισοίτην
Plural προσκτίσοιμεν προσκτίσοιτε προσκτίσοιεν
Infinitive προσκτίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκτισων προσκτισοντος προσκτισουσα προσκτισουσης προσκτισον προσκτισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκτίσομαι προσκτίσει, προσκτίσῃ προσκτίσεται
Dual προσκτίσεσθον προσκτίσεσθον
Plural προσκτισόμεθα προσκτίσεσθε προσκτίσονται
OptativeSingular προσκτισοίμην προσκτίσοιο προσκτίσοιτο
Dual προσκτίσοισθον προσκτισοίσθην
Plural προσκτισοίμεθα προσκτίσοισθε προσκτίσοιντο
Infinitive προσκτίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκτισομενος προσκτισομενου προσκτισομενη προσκτισομενης προσκτισομενον προσκτισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέκτιζον προσέκτιζες προσέκτιζεν*
Dual προσεκτίζετον προσεκτιζέτην
Plural προσεκτίζομεν προσεκτίζετε προσέκτιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκτιζόμην προσεκτίζου προσεκτίζετο
Dual προσεκτίζεσθον προσεκτιζέσθην
Plural προσεκτιζόμεθα προσεκτίζεσθε προσεκτίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to build or found besides

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION