Ancient Greek-English Dictionary Language

κρόταλον

Second declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: κρόταλον κρόταλου

Structure: κροταλ (Stem) + ον (Ending)

Etym.: krote/w

Sense

  1. a rattle, castanet
  2. a rattling fellow, a rattle

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὖτ’ ἂν δὲ τῇ Ἥρῃ κατάρχωνται, ἀείδουσίν τε καὶ αὐλέουσιν καὶ κρόταλα ἐπικροτέουσιν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 44:3)
  • κρόταλα δὲ βρόμια διαπρύσιον ἱέντα κέλαδον ἀνεβόα, θηρῶν ὅτε ζυγίουσ ζευξάσᾳ θεᾷ σατίνασ τὰν ἁρπασθεῖσαν κυκλίων χορῶν ἔξω παρθενίων μετὰ κούραν, ἀελλόποδεσ, ἃ μὲν τόξοισ Ἄρτεμισ, ἃ δ’ ἔγχει Γοργῶπισ πάνοπλοσ, <συνείποντο. (Euripides, Helen, choral, strophe 12)
  • τοῖσ μέντοι Σελευκεῦσιν ἐδόκει σοφὸσ ἀνὴρ Αἴσωποσ εἶναι, τὸν Σουρήναν ὁρῶσι τὴν τῶν Μιλησιακῶν ἀκολαστημάτων πήραν ἐξηρτημένον πρόσθεν, ὄπισθεν δὲ Παρθικὴν Σύβαριν ἐφελκόμενον ἐν τοσαύταισ παλλακίδων ἁμάξαισ, τρόπον τινὰ ταῖσ λεγομέναισ ἐχίδναισ καὶ σκυτάλαισ ἀντιμόρφωσ τὰ μὲν ἐμφανῆ καὶ πρόσθια μέρη φοβερὰ καὶ θηρικώδη δόρασι καὶ τόξοισ καὶ ἵπποισ προβαλλομένην, κατ’ οὐρὰν δὲ τῆσ φάλαγγοσ εἰσ χορείασ καὶ κρόταλα καὶ ψαλμοὺσ καὶ παννυχίδασ ἀκολάστουσ μετὰ γυναικῶν τελευτῶσαν. (Plutarch, chapter 32 4:1)
  • ἀμηχανοῦντοσ οὖν Ἡρακλέουσ πῶσ ἐκ τῆσ ὕλησ τὰσ ὄρνιθασ ἐκβάλῃ, χάλκεα κρόταλα δίδωσιν αὐτῷ Ἀθηνᾶ παρὰ Ἡφαίστου λαβοῦσα. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 6:4)
  • αἳ μὲν τινὲσ τῶν γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ δὲ αὐλέουσι κατὰ πάντα τὸν πλόον, αἱ δὲ λοιπαὶ γυναῖκεσ καὶ ἄνδρεσ ἀείδουσι καὶ τὰσ χεῖρασ κροτέουσι. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 60 2:3)

Synonyms

  1. a rattle

  2. a rattling fellow

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION