Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κεστός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κεστός κεστή κεστόν

Structure: κεστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kente/w

Sense

  1. stitched, embroidered

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κεστός κεστή κεστόν
Genitive κεστοῦ κεστῆς κεστοῦ
Dative κεστῷ κεστῇ κεστῷ
Accusative κεστόν κεστήν κεστόν
Vocative κεστέ κεστή κεστόν
DualN/A/V κεστώ κεστᾱ́ κεστώ
G/D κεστοῖν κεσταῖν κεστοῖν
PluralNominative κεστοί κεσταί κεστά
Genitive κεστῶν κεστῶν κεστῶν
Dative κεστοῖς κεσταῖς κεστοῖς
Accusative κεστούς κεστᾱ́ς κεστά
Vocative κεστοί κεσταί κεστά
Positive Comparative Superlative
Adjective κεστός κεστοῦ κεστότερος κεστοτεροῦ κεστότατος κεστοτατοῦ
Adverb κεστώς κεστότερον κεστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ^ μὴ πρότερον ἀποδύσῃσ αὐτήν, ὦ Πάρι, πρὶν ἂν τὸν κεστὸν ἀπόθηται ‐ φαρμακὶσ γάρ ἐστιν ‐ μή σε καταγοητεύσῃ δι’ αὐτοῦ καίτοι γε ἐχρῆν μηδὲ οὕτω κεκαλλωπισμένην παρεῖναι μηδὲ τοσαῦτα ἐντετριμμένην χρώματα καθάπερ ὡσ ἀληθῶσ ἑταίραν τινά, ἀλλὰ γυμνὸν τὸ κάλλοσ ἐπιδεικνύειν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 10:3)
  • κεστὸν ἔχω καἰ κέντρον ἄγω καὶ τόξον ἀείρω, κεστόν, ὅθεν φιλότητοσ ἐμῆσ ἐμὸν οἶστρον ἑλοῦσαι πολλάκισ ὠδίνουσι καὶ οὐ θνῄσκουσι γυναῖκεσ. (Colluthus, Rape of Helen, book 150)
  • χειρὶ δὲ τῇ μὲν ἑτέρῃ σκῆπτρον ἔχει, τῇ ἑτέρῃ δὲ ἄτρακτον, καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ ἀκτῖνὰσ τε φορέει καὶ πύργον καὶ κεστὸν τῷ μούνην τὴν Οὐρανίην κοσμέουσιν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 32:3)
  • εἶτα μεταξὺ ἐπαινούμενοσ τῆσ Ἀφροδίτησ μὲν τὸν κεστὸν ἔκλεψε προσπτυξαμένησ αὐτὸν ἐπὶ τῇ νίκῃ, τοῦ Διὸσ δὲ γελῶντοσ ἔτι τὸ σκῆπτρον· (Lucian, Dialogi deorum, 5:4)

Synonyms

  1. stitched

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION