Ancient Greek-English Dictionary Language

κατασπάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατασπάω κατασπάσω

Structure: κατα (Prefix) + σπά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw or pull down, to haul, down to the sea, to pull, down
  2. to quaff or swallow down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατάσπω κατάσπᾳς κατάσπᾳ
Dual κατάσπᾱτον κατάσπᾱτον
Plural κατάσπωμεν κατάσπᾱτε κατάσπωσιν*
SubjunctiveSingular κατάσπω κατάσπῃς κατάσπῃ
Dual κατάσπητον κατάσπητον
Plural κατάσπωμεν κατάσπητε κατάσπωσιν*
OptativeSingular κατάσπῳμι κατάσπῳς κατάσπῳ
Dual κατάσπῳτον κατασπῷτην
Plural κατάσπῳμεν κατάσπῳτε κατάσπῳεν
ImperativeSingular κατάσπᾱ κατασπᾶτω
Dual κατάσπᾱτον κατασπᾶτων
Plural κατάσπᾱτε κατασπῶντων, κατασπᾶτωσαν
Infinitive κατάσπᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασπων κατασπωντος κατασπωσα κατασπωσης κατασπων κατασπωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατάσπωμαι κατάσπᾳ κατάσπᾱται
Dual κατάσπᾱσθον κατάσπᾱσθον
Plural κατασπῶμεθα κατάσπᾱσθε κατάσπωνται
SubjunctiveSingular κατάσπωμαι κατάσπῃ κατάσπηται
Dual κατάσπησθον κατάσπησθον
Plural κατασπώμεθα κατάσπησθε κατάσπωνται
OptativeSingular κατασπῷμην κατάσπῳο κατάσπῳτο
Dual κατάσπῳσθον κατασπῷσθην
Plural κατασπῷμεθα κατάσπῳσθε κατάσπῳντο
ImperativeSingular κατάσπω κατασπᾶσθω
Dual κατάσπᾱσθον κατασπᾶσθων
Plural κατάσπᾱσθε κατασπᾶσθων, κατασπᾶσθωσαν
Infinitive κατάσπᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασπωμενος κατασπωμενου κατασπωμενη κατασπωμενης κατασπωμενον κατασπωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασπάσω κατασπάσεις κατασπάσει
Dual κατασπάσετον κατασπάσετον
Plural κατασπάσομεν κατασπάσετε κατασπάσουσιν*
OptativeSingular κατασπάσοιμι κατασπάσοις κατασπάσοι
Dual κατασπάσοιτον κατασπασοίτην
Plural κατασπάσοιμεν κατασπάσοιτε κατασπάσοιεν
Infinitive κατασπάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασπασων κατασπασοντος κατασπασουσα κατασπασουσης κατασπασον κατασπασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασπάσομαι κατασπάσει, κατασπάσῃ κατασπάσεται
Dual κατασπάσεσθον κατασπάσεσθον
Plural κατασπασόμεθα κατασπάσεσθε κατασπάσονται
OptativeSingular κατασπασοίμην κατασπάσοιο κατασπάσοιτο
Dual κατασπάσοισθον κατασπασοίσθην
Plural κατασπασοίμεθα κατασπάσοισθε κατασπάσοιντο
Infinitive κατασπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασπασομενος κατασπασομενου κατασπασομενη κατασπασομενης κατασπασομενον κατασπασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ μόνον ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει τοὺσ νεὼσ καὶ τοὺσ βωμούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ λίθουσ ἔθραυε πρὸσ τὸ μηδὲ πάλιν ἀνασταθῆναι μηδὲν τῶν κατεφθαρμένων. (Polybius, Histories, book 16, i. res macedoniae 5:1)

Synonyms

  1. to draw or pull down

  2. to quaff or swallow down

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION