Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακομίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακομίζω κατακομιῶ

Structure: κατα (Prefix) + κομίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring down, from the inland to the coast
  2. to bring it into harbour
  3. to bring into a place of refuge

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακομίζω κατακομίζεις κατακομίζει
Dual κατακομίζετον κατακομίζετον
Plural κατακομίζομεν κατακομίζετε κατακομίζουσιν*
SubjunctiveSingular κατακομίζω κατακομίζῃς κατακομίζῃ
Dual κατακομίζητον κατακομίζητον
Plural κατακομίζωμεν κατακομίζητε κατακομίζωσιν*
OptativeSingular κατακομίζοιμι κατακομίζοις κατακομίζοι
Dual κατακομίζοιτον κατακομιζοίτην
Plural κατακομίζοιμεν κατακομίζοιτε κατακομίζοιεν
ImperativeSingular κατακόμιζε κατακομιζέτω
Dual κατακομίζετον κατακομιζέτων
Plural κατακομίζετε κατακομιζόντων, κατακομιζέτωσαν
Infinitive κατακομίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακομιζων κατακομιζοντος κατακομιζουσα κατακομιζουσης κατακομιζον κατακομιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακομίζομαι κατακομίζει, κατακομίζῃ κατακομίζεται
Dual κατακομίζεσθον κατακομίζεσθον
Plural κατακομιζόμεθα κατακομίζεσθε κατακομίζονται
SubjunctiveSingular κατακομίζωμαι κατακομίζῃ κατακομίζηται
Dual κατακομίζησθον κατακομίζησθον
Plural κατακομιζώμεθα κατακομίζησθε κατακομίζωνται
OptativeSingular κατακομιζοίμην κατακομίζοιο κατακομίζοιτο
Dual κατακομίζοισθον κατακομιζοίσθην
Plural κατακομιζοίμεθα κατακομίζοισθε κατακομίζοιντο
ImperativeSingular κατακομίζου κατακομιζέσθω
Dual κατακομίζεσθον κατακομιζέσθων
Plural κατακομίζεσθε κατακομιζέσθων, κατακομιζέσθωσαν
Infinitive κατακομίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακομιζομενος κατακομιζομενου κατακομιζομενη κατακομιζομενης κατακομιζομενον κατακομιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακομίω κατακομίεις κατακομίει
Dual κατακομίειτον κατακομίειτον
Plural κατακομίουμεν κατακομίειτε κατακομίουσιν*
OptativeSingular κατακομίοιμι κατακομίοις κατακομίοι
Dual κατακομίοιτον κατακομιοίτην
Plural κατακομίοιμεν κατακομίοιτε κατακομίοιεν
Infinitive κατακομίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακομιων κατακομιουντος κατακομιουσα κατακομιουσης κατακομιουν κατακομιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακομίουμαι κατακομίει, κατακομίῃ κατακομίειται
Dual κατακομίεισθον κατακομίεισθον
Plural κατακομιοῦμεθα κατακομίεισθε κατακομίουνται
OptativeSingular κατακομιοίμην κατακομίοιο κατακομίοιτο
Dual κατακομίοισθον κατακομιοίσθην
Plural κατακομιοίμεθα κατακομίοισθε κατακομίοιντο
Infinitive κατακομίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακομιουμενος κατακομιουμενου κατακομιουμενη κατακομιουμενης κατακομιουμενον κατακομιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνέτρεχον δὲ πολλοὶ καὶ ἄλλοι θεαταὶ τὸ παράδοξον τῆσ τύχησ θαυμάζοντεσ, εἰ ὁ παρέγγραφοσ Ἀθηνίων εἰσ Ἀθήνασ ἐπ’ ἀγρυρόποδοσ κατακομίζεται φορείου καὶ πορφυρῶν στρωμάτων, ὁ μηδέποτε ἐπὶ τοῦ τρίβωνοσ ἑωρακὼσ πορφύραν πρότερον,2 οὐδενὸσ οὐδὲ Ῥωμαίων ἐν τοιαύτῃ φαντασίᾳ καταχλιδῶντοσ τῆσ Ἀττικῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 1:1)
  • ἐκ δὲ τῆσ περὶ Βίενναν Γαλατίασ ὁ πισσίτησ οἶνοσ κατακομίζεται, διαφερόντωσ; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 14:1)
  • τύφη τε καὶ πάπυροσ ἀνθήλη τε πολλὴ κατακομίζεται ποταμοῖσ εἰσ τὴν Ῥώμην, οὓσ ἐκδιδόασιν αἱ λίμναι μέχρι τοῦ Τιβέρεωσ· (Strabo, Geography, book 5, chapter 2 18:13)

Synonyms

  1. to bring down

  2. to bring it into harbour

  3. to bring into a place of refuge

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION