Sense

1. wickedness, vice
2. cowardice

Examples

• ὅσασ ἔδειξάσ μοι θλίψεισ πολλὰσ καὶ κακάσ, καὶ ἐπιστρέψασ ἐζωοποίησάσ με, καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆσ γῆσ πάλιν ἀνήγαγέσ με. (Septuagint, Liber Psalmorum 70:20)
• υἱὸσ ἀπολειπόμενοσ φυλάξαι παιδείαν πατρὸσ μελετήσει ρήσεισ κακάσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:25)
• ἀσεβὴσ ἐπιθυμεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν ἐπιθυμίασ κακάσ, ὁ δὲ δίκαιοσ ἐλεᾷ καὶ οἰκτείρει ἀφειδῶσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 21:25)
• καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριοσ ἐν τῷ ποιῆσαί με οὕτωσ ὑμῖν, ὅπωσ τὸ ὄνομά μου μὴ βεβηλωθῇ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ ὑμῶν τὰσ κακὰσ καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ διεφθαρμένα, λέγει Κύριοσ. . (Septuagint, Prophetia Ezechielis 20:44)
• ὦ μήτηρ σὺν ἑπτὰ παισὶ καταλύσασα τὴν τοῦ τυράννου βίαν καὶ ἀκυρώσασα τὰσ κακὰσ ἐπινοίασ αὐτοῦ καὶ ἐπιδείξασα τὴν τῆσ πίστεωσ γενναιότητα. (Septuagint, Liber Maccabees IV 17:2)

Similar forms

• κακῶς (1856)
• κακῶν (1495)
• κακὸν (1200)
• κακὰ (768)
• κακόν (710)
• κακοῦ (457)
• κακά (454)
• κακῷ (232)
• κἀκεῖ (223)
• κακὸς (222)
• κακία (155)
• κἀκ (126)
• κακοὶ (102)
• κακίᾳ (85)
• κακός (77)
• κακὴν (68)
• κακὴ (65)
• κακῆς (61)
• κακοί (49)
• κάκ (48)
• κακὰς (37)
• κακῇ (35)
• κακαὶ (26)
• κακήν (25)
• κακή (18)
• κακίω (17)
• κὰκ (15)
• κακαί (14)
• κακόν‧ (9)
• κάκην (8)
• κακόν· (8)
• κακὰν (8)
• κακάς (6)
• κάκης (5)
• κακὼ (4)
• κακέ (3)
• κάκῃ (3)
• κακοῦ· (3)
• κακᾶς (3)
• κακὲ (2)
• κακαί‧ (2)
• κακοῖ (2)
• Κάκου (2)
• κακ[ῶσ] (2)
• κακᾷ (2)
• Κάκος (2)
• κακή· (1)
• κακῇς (1)
• κακοῦ‐ (1)
• κακῶν· (1)
• κακά‧ (1)
• Κᾶκον (1)
• κακόσ· (1)
• κακῷ· (1)
• κἀ]κεῖ (1)
• κάκη (1)
• [κακὸν] (1)
• κάκῇ (1)
• Κάκον (1)
• κακῆ (1)
• κακίη (1)
• κακὼς (1)
• κακοί‧ (1)
• κακὸν̓ (1)
• [κακὰ (1)
• κακίω· (1)
• <κακῶ (1)
• κακίῃ (1)
• <κακῶσ> (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary