Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 296:

(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 296:)

βούλεσθ’ οὖν εἰδέναι καὶ ἀκοῦσαι τὸ τούτων αἴτιον; ἐγὼ δὴ φράσω, ἀξιῶ δὲ μηδέν’ ἄχθεσθαί μοι λέγοντι τἀληθῆ. ὅτι ἐκεῖνοσ μὲν ἕν, οἶμαι, σῶμ’ ἔχων καὶ ψυχὴν μίαν παντὶ θυμῷ καὶ φιλεῖ τοὺσ ἑαυτὸν εὖ ποιοῦντασ καὶ μισεῖ τοὺσ τἀναντία, ὑμῶν δ’ ἕκαστοσ πρῶτον μὲν οὔτε τὸν εὖ ποιοῦντα τὴν πόλιν αὑτὸν εὖ ποιεῖν ἡγεῖται, οὔτε τὸν κακῶσ <κακῶσ>, ἀλλ’ ἕτερ’ ἐστὶν ἑκάστῳ προυργιαίτερα, ὑφ’ ὧν παράγεσθε πολλάκισ, ἔλεοσ, φθόνοσ, ὀργή, χαρίσασθαι τῷ δεηθέντι, ἄλλα μυρία·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION