Hyperides, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου? 11:

διὰ τί· [ὅτι πρ]ῶτον μὲν οὐ παρ ἑτέρου ς ἔδει μαθεῖν ὅτι ὁ δῆμος χάριτας ἀποδίδωσιν τοῖς εὐεργέταις, ἀλλὰ παρὰ σαυτοῦ: αὐτὸς γὰρ ὑπὲρ ὧν ἕτεροι εὐεργέτησαν νῦν τὰς τιμὰς κομίζει. ἔπειθ ὅτι ἐν νόμῳ γράψας ὁ δῆμος ἀπεῖπεν μήτε λέγειν ἐξεῖναι [μηδενὶ] κακῶς Ἁρμόδιον καὶ Ἀρ[ις]τογείτονα, μήτ ᾆσα[ι ἐ]πὶ τὰ κακίονα. ᾗ κ[αὶ] δεινόν ἐστιν [ε]ἰ τοὺς μὲν σοὺς προγόνους ὁ δῆμος οὐδὲ μεθυσθέντι ᾤετο δεῖν ἐξεῖναι κακῶς εἰπεῖν, σὺ δὲ νήφων τὸν δῆμον κακ[ῶς] λέγεις.