Hyperides, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου 11:

(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου 11:)

διὰ τί; [ὅτι πρ]ῶτον μὲν οὐ παρ’ ἑτέρου σ’ ἔδει μαθεῖν ὅτι ὁ δῆμοσ χάριτασ ἀποδίδωσιν τοῖσ εὐεργέταισ, ἀλλὰ παρὰ σαυτοῦ· αὐτὸσ γὰρ ὑπὲρ ὧν ἕτεροι εὐεργέτησαν νῦν τὰσ τιμὰσ κομίζει. ἔπειθ’ ὅτι ἐν νόμῳ γράψασ ὁ δῆμοσ ἀπεῖπεν μήτε λέγειν ἐξεῖναι [μηδενὶ] κακῶσ Ἁρμόδιον καὶ Ἀρ[ισ]τογείτονα, μήτ’ ᾆσα[ι ἐ]πὶ τὰ κακίονα. ᾗ κ[αὶ] δεινόν ἐστιν [ε]ἰ τοὺσ μὲν σοὺσ προγόνουσ ὁ δῆμοσ οὐδὲ μεθυσθέντι ᾤετο δεῖν ἐξεῖναι κακῶσ εἰπεῖν, σὺ δὲ νήφων τὸν δῆμον κακ[ῶσ] λέγεισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION