Ancient Greek-English Dictionary Language

γήινος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: γήινος γηίνη γήινον

Structure: γηιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: gh=

Sense

  1. of or pertaining to earth

Examples

  • ἐὰν ἴδωμέν που ταύτην γενομένην ἐν τῷ γηίνῳ ἢ ἐνύδρῳ ἢ πυροειδεῖ, κεχωρισμένῳ ἢ καὶ συμμιγεῖ, τί ποτε φήσομεν ἐν τῷ τοιούτῳ πάθοσ εἶναι; (Plato, Laws, book 10 66:3)
  • αὐτὸσ δὲ ἐπὶ τὴν Γάζαν ἐπεὶ ἀφίκετο, ὡσ εἶχεν ἐξ ἐφόδου σημαίνει προσβάλλειν τῷ τείχει γηΐνῳ τε καὶ οὐχ ὑψηλῷ ὄντι, προσθέντασ ἐν κύκλῳ πάντοθεν τὰσ κλίμακασ· (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 2 3:1)

Synonyms

  1. of or pertaining to earth

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION