뜻

1. That which brings light, light bearing
2. torch bearing (often as an epithet of a god or priestess)

예문

• πανοῦργος εἶ νὴ τὴν Ἑκάτην τὴν φωσφόρον. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode13)

  (아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode13)

• εἴ τἄρα νὴ τὴν Φωσφόρον τὴν χεῖρ ἄκραν ταύτῃ προσοίσεις, κύαθον αἰτήσεις τάχα. (Aristophanes, Lysistrata, Episode 1:1)

  (아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:1)

• ἀλλὰ νὴ τὴν Φωσφόρον ἔγωγ ἀποδείρας αὐτίκα μάλ ἀνέρχομαι. (Aristophanes, Lysistrata, Episode31)

  (아리스토파네스, Lysistrata, Episode31)

• ὅ τι γὰρ ἐνιαυτὸς τέκοι κάλλιστον, ηὔξω φωσφόρῳ θύσειν θεᾷ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)

  (에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 1:7)

• κύκλος δὲ πανσέληνος ἠκόντιζ ἄνω μηνὸς διχήρης, Υἅδες τε, ναυτίλοις σαφέστατον σημεῖον, ἥ τε φωσφόρος Εὥς διώκους ἄστρα. (Euripides, Ion, episode 2:9)

  (에우리피데스, Ion, episode 2:9)

• ἔγειρε φλογέας λαμπάδας ἐν χερσὶ γὰρ ἥκει τινάσσων, Ιἄκχ ὦ Ιἄκχε, νυκτέρου τελετῆς φωσφόρος ἀστήρ. (Aristophanes, Frogs, Parodos, antistrophe 11)

  (아리스토파네스, Frogs, Parodos, antistrophe 11)

• οὗτοι τῆς πατρίδος ἡμῶν ὁρ´οι εἰσί, καὶ οὐδεὶς οὔτε φυγὰς ἐν τούτοις οὔτε ξένος οὔτ ἀλλοδαπός, ὅπου ταὐτὸ πῦρ ὕδωρ ἀήρ, ἄρχοντες οἱ αὐτοὶ καὶ διοικηταὶ καὶ πρυτάνεις, ἥλιος σελήνη φωσφόρος: (Plutarch, De exilio, section 5 7:3)

  (플루타르코스, De exilio, section 5 7:3)

• "ὡς, εἴ γε πάντα δεῖ ταῖς κατὰ φύσιν ῥοπαῖς χρῆσθαι καὶ φέρεσθαι καθ ὃ πέφυκε, μήθ ἥλιος κυκλοφορείσθω μήτε φωσφόρος· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 135)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 135)

• "κόρη δὲ καὶ Φερσεφόνη κέκληται τὸ μὲν ὡς φωσφόρος οὖσα,. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 27 2:3)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 27 2:3)

유사 형태

• φωσφόρον (15)
• φωσφόρος (9)
• φωσφόρου (4)
• φωσφόρους (3)
• Φωσφόρε (2)
• φωσφόρα (2)
• φωσφόρεια (1)
• φωσφόρ (1)
• φωσφόρῳ? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록