뜻

1. 장수, 짐꾼, 운반자

1. one who carries burdens, a carrier, trafficker, merchant

예문

• φορτηγοὺσ δ’ ἀκάτουσ Κᾶρεσ ἁλὸσ ταμίαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 2:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 2:2)

• Ζήνωνι τῷ Κιτιεῖ μία ναῦσ περιῆν φορτηγόσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 6 1:2)

  (플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6 1:2)

• Ζήνωνι τῷ Κιτιεῖ μία ναῦσ περιῆν φορτηγόσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 6 1:2)

  (플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6 1:2)

• ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ σύσσιτοι, οὐ κατὰ τὰσ Μεταγένουσ Αὔρασ ἢ τὸν Ἀρισταγόρου Μαμμάκυθον ὑμῖν ὀρχηστρίδασ εἶπον ἑταίρασ ὡραίασ πρότερον, νῦν δ’ οὐχ ὑμῖν ἀγορεύω ἄρτι χνοαζούσασ αὐλητρίδασ, αἵ τε τάχιστα ἀνδρῶν φορτηγῶν ὑπὸ γούνατα μισθοῦ ἔλυσαν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντωσ ἑταιρῶν τὸν λόγον πεποίημαι, τουτέστιν τῶν φιλίαν ἄδολον συντηρεῖν δυναμένων, ἃσ ὁ Κύνουλκοσ τολμᾷ λοιδορεῖν, μόνασ τῶν ἄλλων γυναικῶν τῷ τῆσ φιλίασ ὀνόματι προσηγορευμένασ, ἢ ἀπὸ τῆσ παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ καλουμένησ Ἑταίρασ τῆσ Ἀφροδίτησ, περὶ ἧσ φησιν ὁ Ἀθηναῖοσ Ἀπολλόδωροσ ἐν τοῖσ περὶ Θεῶν οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 281)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 281)

• ταύτην ὁ γενναῖοσ ἐπιδοῦναί φησιν ἑαυτὴν Φοίνιξι φορτηγοῖσ, ὑπὸ τοῦ ναυκλήρου διαφθαρεῖσαν ἑκουσίωσ καὶ φοβουμένην μὴ κύουσα φανερὰ γένηται. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 11 2:1)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 11 2:1)

유사 형태

• φορτηγοὺς (10)
• φορτηγῶν (8)
• φορτηγὰ (8)
• φορτηγοῖς (5)
• φορτηγός (2)
• φορτηγοὶ (2)
• φορτηγέουσι (1)
• φορτηγά (1)
• φορτηγικὰ (1)
• φορτηγέ (1)
• φορτηγία (1)
• φορτηγὸν (1)
• φορτηγικῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.