Hellas Alive Dictionary - φιλοτησιος

Ancient Greek-English Dictionary

φιλοτήσιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φιλοτήσιος φιλοτήσιᾱ φιλοτήσιον

Structure: φιλοτησι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from filo/ths

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	φιλοτήσιος φιλοτησίου	φιλοτησιότερος φιλοτησιοτέρου	φιλοτησιότατος φιλοτησιοτάτου
Adverb	φιλοτησίως	φιλοτησιότερον	φιλοτησιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐγὼ δ’ οὐδὲ τούτου μὰ Δία τοῦ θεάματοσ ζηλῶ τοὺσ ἰδόντασ, ὃ καὶ τύχησ ἦν καὶ κοινὸν ἑτέρων βασιλέων ἀλλ’ ἐκείνησ ἡδέωσ ἄν μοι δοκῶ γενέσθαι τῆσ καλῆσ καὶ ἱερᾶσ νυμφαγωγίασ θεατήσ, ὅτε μιᾷ σκηνῇ χρυσωρόφῳ περιλαβών, ἐφ’ ἑστίασ κοινῆσ καὶ τραπέζησ, ἑκατὸν Περσίδασ νύμφασ, ἑκατὸν νυμφίουσ Μακεδόνασ καὶ Ἕλληνασ, αὐτὸσ ἐστεφανωμένοσ πρῶτοσ ἀναμέλπων τὸν ὑμέναιον, ὥσπερ φιλοτήσιον ἐπᾴδων μέλοσ, εἰσ κοινωνίαν συνιοῦσι τοῖσ μεγίστοισ καὶ δυνατωτάτοισ γένεσι, μιᾶσ νυμφίοσ, πασῶν δὲ νυμφαγωγὸσ ἅμα καὶ πατὴρ καὶ ἁρμοστὴσ κατὰ ζυγὰ συνῆπτεν. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 72)
ἐκαλεῖτο δὲ καὶ τὸ ἑταιρικὸν συνευωχούμενον φιλοτήσιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 10611)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기