Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπισπέρχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπισπέρχω

Structure: ἐπι (Prefix) + σπέρχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to urge on, to urge on, press forward
  2. to rage furiously

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπέρχω ἐπισπέρχεις ἐπισπέρχει
Dual ἐπισπέρχετον ἐπισπέρχετον
Plural ἐπισπέρχομεν ἐπισπέρχετε ἐπισπέρχουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπισπέρχω ἐπισπέρχῃς ἐπισπέρχῃ
Dual ἐπισπέρχητον ἐπισπέρχητον
Plural ἐπισπέρχωμεν ἐπισπέρχητε ἐπισπέρχωσιν*
OptativeSingular ἐπισπέρχοιμι ἐπισπέρχοις ἐπισπέρχοι
Dual ἐπισπέρχοιτον ἐπισπερχοίτην
Plural ἐπισπέρχοιμεν ἐπισπέρχοιτε ἐπισπέρχοιεν
ImperativeSingular ἐπισπέρχε ἐπισπερχέτω
Dual ἐπισπέρχετον ἐπισπερχέτων
Plural ἐπισπέρχετε ἐπισπερχόντων, ἐπισπερχέτωσαν
Infinitive ἐπισπέρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπερχων ἐπισπερχοντος ἐπισπερχουσα ἐπισπερχουσης ἐπισπερχον ἐπισπερχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπέρχομαι ἐπισπέρχει, ἐπισπέρχῃ ἐπισπέρχεται
Dual ἐπισπέρχεσθον ἐπισπέρχεσθον
Plural ἐπισπερχόμεθα ἐπισπέρχεσθε ἐπισπέρχονται
SubjunctiveSingular ἐπισπέρχωμαι ἐπισπέρχῃ ἐπισπέρχηται
Dual ἐπισπέρχησθον ἐπισπέρχησθον
Plural ἐπισπερχώμεθα ἐπισπέρχησθε ἐπισπέρχωνται
OptativeSingular ἐπισπερχοίμην ἐπισπέρχοιο ἐπισπέρχοιτο
Dual ἐπισπέρχοισθον ἐπισπερχοίσθην
Plural ἐπισπερχοίμεθα ἐπισπέρχοισθε ἐπισπέρχοιντο
ImperativeSingular ἐπισπέρχου ἐπισπερχέσθω
Dual ἐπισπέρχεσθον ἐπισπερχέσθων
Plural ἐπισπέρχεσθε ἐπισπερχέσθων, ἐπισπερχέσθωσαν
Infinitive ἐπισπέρχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπερχομενος ἐπισπερχομενου ἐπισπερχομενη ἐπισπερχομενης ἐπισπερχομενον ἐπισπερχομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ γὰρ ἀστραβηλάτησ ἐπέσπερχεν καίτοι ἀσκωλιάζων αὐτόσ. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 2:8)
  • καὶ τῆσ νίκησ ἀρχομένησ, ἀναθορὼν αὖθισ ἐπὶ τὸν ἵππον ἐπῄνει τὸν στρατὸν περιιὼν καὶ ἐπέσπερχεν, ἑώσ τέλεον αὐτοῖσ τὸ ἔργον ἐξετελέσθη. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 4:6)
  • Ἐφ’ οἷσ αὐτὸν ἡ μήτηρ, ἐσ ἡδονὴν ἐκ τοῦ δέουσ ὑπαχθεῖσα, ἠσπάζετο ὡσ μόνον ἄξιον Καίσαροσ καὶ λέγειν ἔτι ἐπισχοῦσα ἐπέσπερχεν ἐσ τὰ ἐγνωσμένα σὺν τῇ τύχῃ. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 2 6:1)
  • διέδραμε δὲ καὶ ἐσ Τάραντα καὶ τὸ ναυτικὸν εἶδε τὸ ὑπὸ Ταύρῳ, καὶ ἐσ Ἱππώνειον ἦλθε καὶ τὰ πεζὰ παρηγόρησε καὶ τὴν τῶν νεῶν ἐπισκευὴν ἐπέσπερχεν. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 11 3:9)

Synonyms

  1. to urge on

  2. to rage furiously

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION