Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιμηνίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπιμηνίω

Structure: ἐπι (Prefix) + μηνί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be angry with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιμηνίω ἐπιμηνίεις ἐπιμηνίει
Dual ἐπιμηνίετον ἐπιμηνίετον
Plural ἐπιμηνίομεν ἐπιμηνίετε ἐπιμηνίουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιμηνίω ἐπιμηνίῃς ἐπιμηνίῃ
Dual ἐπιμηνίητον ἐπιμηνίητον
Plural ἐπιμηνίωμεν ἐπιμηνίητε ἐπιμηνίωσιν*
OptativeSingular ἐπιμηνίοιμι ἐπιμηνίοις ἐπιμηνίοι
Dual ἐπιμηνίοιτον ἐπιμηνιοίτην
Plural ἐπιμηνίοιμεν ἐπιμηνίοιτε ἐπιμηνίοιεν
ImperativeSingular ἐπιμήνιε ἐπιμηνιέτω
Dual ἐπιμηνίετον ἐπιμηνιέτων
Plural ἐπιμηνίετε ἐπιμηνιόντων, ἐπιμηνιέτωσαν
Infinitive ἐπιμηνίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιμηνιων ἐπιμηνιοντος ἐπιμηνιουσα ἐπιμηνιουσης ἐπιμηνιον ἐπιμηνιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιμηνίομαι ἐπιμηνίει, ἐπιμηνίῃ ἐπιμηνίεται
Dual ἐπιμηνίεσθον ἐπιμηνίεσθον
Plural ἐπιμηνιόμεθα ἐπιμηνίεσθε ἐπιμηνίονται
SubjunctiveSingular ἐπιμηνίωμαι ἐπιμηνίῃ ἐπιμηνίηται
Dual ἐπιμηνίησθον ἐπιμηνίησθον
Plural ἐπιμηνιώμεθα ἐπιμηνίησθε ἐπιμηνίωνται
OptativeSingular ἐπιμηνιοίμην ἐπιμηνίοιο ἐπιμηνίοιτο
Dual ἐπιμηνίοισθον ἐπιμηνιοίσθην
Plural ἐπιμηνιοίμεθα ἐπιμηνίοισθε ἐπιμηνίοιντο
ImperativeSingular ἐπιμηνίου ἐπιμηνιέσθω
Dual ἐπιμηνίεσθον ἐπιμηνιέσθων
Plural ἐπιμηνίεσθε ἐπιμηνιέσθων, ἐπιμηνιέσθωσαν
Infinitive ἐπιμηνίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιμηνιομενος ἐπιμηνιομενου ἐπιμηνιομενη ἐπιμηνιομενης ἐπιμηνιομενον ἐπιμηνιομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἱ γὰρ καθάρσιεσ οὐκ ἐπιγίνονται τῶν ἐπιμηνίων ἐπιτήδειαι, ἀλλὰ ὀλίγαι καὶ πονηραί. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , iv.11)
  • Ἡρόφιλοσ μέν γε καὶ ὡσ οὐδὲ πυρῆνα μήλησ ἂν δέχοιτο τῶν μητρῶν τὸ στόμα, πρὶν ἀποκυεῖν τὴν γυναῖκα, καὶ ὡσ οὐδὲ τοὐλάχιστον ἔτι διέστηκεν, ἢν ὑπάρξηται κύειν, καὶ ὡσ ἐπὶ πλέον ἀναστομοῦνται κατὰ τὰσ τῶν ἐπιμηνίων φοράσ, οὐκ ὤκνησε γράφειν· (Galen, On the Natural Faculties., G, section 315)
  • καὶ κούρῃσι δὲ μέχρι καθάρσιοσ ἐπιμηνίων τάδε ξυνήθεα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 110)
  • Μέλαιναχολὴ, ἐν μὲν ὀξέσι ἄνωθεν φανεῖσα, κάρτα ὀλέθριον· κάτω δὲ ἐξιοῦσα οὐ κάρτα ἀνώλεθρον· ἐν δὲ τοῖσι χρονίοισι, ἢν μὲν ὑπίῃ κάτω, ἐσ δυσεντερίην καὶ ἥπατοσ πόνον τελευτᾷ · γυναιξὶ δὲ κάθαρσισ ἀντὶ τῶν ἐπιμηνίων, ἢν τὰ ἄλλα ἀνώλεθροι ἐώσι· ἢν δὲ ἄνω Ῥέπῃ ἐσ στόμαχον, ἢ ἐσ φρένασ, μελαγχολίην τεύχει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 32)
  • διὰ τοῦτο ἡ γυνὴ καλῶσ εἶπεν ἡ πέμψαι θέλουσα τῇ Γρατίλλῃ ἐξωρισμένῃ τὸ πλοῖον τῶν ἐπιμηνίων κατὰ τὸν εἰπόντα ὅτι "Ἀφαιρήσεται αὐτὰ Δομιτιανὸσ" "Μᾶλλον θέλω", φησίν, "ἵν’ ἐκεῖνοσ αὐτὰ ἀφέληται ἢ ἵν’ ἐγὼ μὴ πέμψω". (Epictetus, Works, book 2, 8:1)

Synonyms

  1. to be angry with

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION