Sense

1. one who comes to, coming, to me
2. an incomer, stranger, foreigner

Examples

• ποῖον ἔθνοσ ἀνθρώπων καθαρᾷ διαλέκτῳ χρώμενον ἐρεῖ γένεσιν τὴν μὲν αὐτόχθονα τὴν δὲ ἐπήλυδα; (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 27 1:2)
• Τελμησσέεσ μέντοι τάδε ἔγνωσαν, στρατὸν ἀλλόθροον προσδόκιμον εἶναι Κροίσῳ ἐπὶ τὴν χώρην, ἀπικόμενον δὲ τοῦτον καταστρέψεσθαι τοὺσ ἐπιχωρίουσ, λέγοντεσ ὄφιν εἶναι γῆσ παῖδα, ἵππον δὲ πολέμιόν τε καὶ ἐπήλυδα. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 78 4:1)
• τὰ δὲ λοιπὰ ἔθνεα τῶν ἑπτὰ τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέεσ τε καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπεσ καὶ Λήμνιοι. (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 73 3:1)

Similar forms

• ἐπῆλθε (87)
• ἐπῆλθεν (77)
• ἐπῆλθον (47)
• ἐπήλυδας (21)
• ἔπηλυς (16)
• ἐπήλυθε (13)
• ἐπηλύδων (13)
• ἐπήλυδες (13)
• ἔπηλυν (11)
• ἐπήλθομεν (9)
• ἐπήλυθον (8)
• ἐπῆλθέ (7)
• ἐπήλασαν (5)
• ἐπήλπιζεν (5)
• ἐπήλπισα (5)
• ἐπήλυθεν (5)
• ἐπήλυδα (3)
• ἐπήλαυνον (3)
• ἐπήλπιζε (3)
• ἐπήλυσι (3)
• ἐπήλασε (2)
• ἐπήλπιζον (2)
• ἐπηλυσίης (2)
• ἐπηλάλαξε (2)
• ἐπήλαυνε (2)
• ἐπῆλθες (2)
• ἐπήλυδος (2)
• ἐπηλίνδητ (1)
• ἔπηλαν (1)
• ἐπήλεγξε (1)
• ἐπήλπισεν (1)
• ἐπῆλθέν (1)
• ἐπήλυδές (1)
• ἐπήλπισαν (1)
• ἐπήλυτος (1)
• ἐπήλειψεν (1)
• ἐπηλυσίη (1)
• ἐπηλάλαζε (1)
• ἐπήλπισε (1)
• ἐπήλασεν (1)
• Ἐπῆλθαν (1)
• ἔπηλυ (1)
• ἐπήλυθα (1)
• ἐπήλυτον (1)
• ἐπηλάθη (1)
• ἐπήλειφεν (1)
• ἐπηλάλαξέ (1)
• ἐπήλαυνεν (1)
• ἐπήλπισάς (1)
• ἐπηλύτου (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.