Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιβήτωρ?

Third declension Noun; Masculine Transliteration: epibētōr

Principal Part: ἐπιβήτωρ ἐπιβήτορος

Structure: ἐπιβητωρ (Stem)

Etym.: ἐπιβαίνω

Sense

  1. one who mounts, a mounted

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative ἐπιβήτωρ ἐπιβήτορε ἐπιβήτορες
Genitive ἐπιβήτορος ἐπιβητόροιν ἐπιβητόρων
Dative ἐπιβήτορι ἐπιβητόροιν ἐπιβήτορσι(ν)
Accusative ἐπιβήτορα ἐπιβήτορε ἐπιβήτορας
Vocative ἐπιβήτωρ ἐπιβήτορε ἐπιβήτορες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χαίρετε, Τυνδαρίδαι, ταχέων ἐπιβήτορες ἵππων. (Anonymous, Homeric Hymns, 3:1)
  • χαίρετε, Τυνδαρίδαι, ταχέων ἐπιβήτορες ἵππων: (Anonymous, Homeric Hymns, 3:1)
  • πάντες δ ἐπιβήτορες οἵγ ἔσαν ἤδη. (Theocritus, Idylls, 57)
  • Δᾶμις ὁ Νυσαιεὺς ἐλαχὺ σκάφος ἔκ ποτε πόντου Ιὀνίου ποτὶ γᾶν ναυστολέων Πέλοπος, φορτίδα μὲν καὶ πάντα νεὼς ἐπιβήτορα λαόν, κύματι καὶ συρμῷ πλαζομένους ἀνέμων, ἀσκηθεῖς ἐσάωσε: (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4981)
  • ὁππότε κεν δή τοι συμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ, καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας ἐυῆρες ἐρετμόν, ῥέξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι, ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ ἐπιβήτορα κάπρον, οἴκαδ ἀποστείχειν ἔρδειν θ ἱερᾶς ἑκατόμβας ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι, πᾶσι μάλ ἑξείης. (Homer, Odyssey, Book 11 14:13)

Synonyms

  1. one who mounts

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION