Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἑλκέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἑλκέω ἑλκήσω

Structure: ἑλκέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e(/lkw의 강조형. ,

Sense

  1. to drag about, tear asunder, to attempt violence to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἑλκῶ ἑλκεῖς ἑλκεῖ
Dual ἑλκεῖτον ἑλκεῖτον
Plural ἑλκοῦμεν ἑλκεῖτε ἑλκοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἑλκῶ ἑλκῇς ἑλκῇ
Dual ἑλκῆτον ἑλκῆτον
Plural ἑλκῶμεν ἑλκῆτε ἑλκῶσιν*
OptativeSingular ἑλκοῖμι ἑλκοῖς ἑλκοῖ
Dual ἑλκοῖτον ἑλκοίτην
Plural ἑλκοῖμεν ἑλκοῖτε ἑλκοῖεν
ImperativeSingular έ̔λκει ἑλκείτω
Dual ἑλκεῖτον ἑλκείτων
Plural ἑλκεῖτε ἑλκούντων, ἑλκείτωσαν
Infinitive ἑλκεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑλκων ἑλκουντος ἑλκουσα ἑλκουσης ἑλκουν ἑλκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἑλκοῦμαι ἑλκεῖ, ἑλκῇ ἑλκεῖται
Dual ἑλκεῖσθον ἑλκεῖσθον
Plural ἑλκούμεθα ἑλκεῖσθε ἑλκοῦνται
SubjunctiveSingular ἑλκῶμαι ἑλκῇ ἑλκῆται
Dual ἑλκῆσθον ἑλκῆσθον
Plural ἑλκώμεθα ἑλκῆσθε ἑλκῶνται
OptativeSingular ἑλκοίμην ἑλκοῖο ἑλκοῖτο
Dual ἑλκοῖσθον ἑλκοίσθην
Plural ἑλκοίμεθα ἑλκοῖσθε ἑλκοῖντο
ImperativeSingular ἑλκοῦ ἑλκείσθω
Dual ἑλκεῖσθον ἑλκείσθων
Plural ἑλκεῖσθε ἑλκείσθων, ἑλκείσθωσαν
Infinitive ἑλκεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑλκουμενος ἑλκουμενου ἑλκουμενη ἑλκουμενης ἑλκουμενον ἑλκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἑλκήσω ἑλκήσεις ἑλκήσει
Dual ἑλκήσετον ἑλκήσετον
Plural ἑλκήσομεν ἑλκήσετε ἑλκήσουσιν*
OptativeSingular ἑλκήσοιμι ἑλκήσοις ἑλκήσοι
Dual ἑλκήσοιτον ἑλκησοίτην
Plural ἑλκήσοιμεν ἑλκήσοιτε ἑλκήσοιεν
Infinitive ἑλκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑλκησων ἑλκησοντος ἑλκησουσα ἑλκησουσης ἑλκησον ἑλκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἑλκήσομαι ἑλκήσει, ἑλκήσῃ ἑλκήσεται
Dual ἑλκήσεσθον ἑλκήσεσθον
Plural ἑλκησόμεθα ἑλκήσεσθε ἑλκήσονται
OptativeSingular ἑλκησοίμην ἑλκήσοιο ἑλκήσοιτο
Dual ἑλκήσοισθον ἑλκησοίσθην
Plural ἑλκησοίμεθα ἑλκήσοισθε ἑλκήσοιντο
Infinitive ἑλκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑλκησομενος ἑλκησομενου ἑλκησομενη ἑλκησομενης ἑλκησομενον ἑλκησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̔λκουν ή̔λκεις ή̔λκειν*
Dual ἡλκεῖτον ἡλκείτην
Plural ἡλκοῦμεν ἡλκεῖτε ή̔λκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡλκούμην ή̔λκου ἡλκεῖτο
Dual ἡλκεῖσθον ἡλκείσθην
Plural ἡλκούμεθα ἡλκεῖσθε ἡλκοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ μὴ μεστὰσ ἀεὶ ἕλκωμεν, ὁ αὐτόσ φησιν Ἀντιφάνησ ἐν τῷ Τραυματίᾳ ἀλλὰ καὶ λογίσκοσ εἰσ μέσον παταξάτω τισ καί τι καὶ μελίσκιον, στροφὴ λόγων παρελθέτω τισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 65 2:4)
  • λογισμὸν εἰσ τὸ μέσον ἕλκωμεν, ἔσται πλέον ὁ θυμὸσ ἀπέχων τῆσ ἐπιθυμίᾳ, ὃν ἔνιοι τῶν φιλοσόφων ἐπιθυμίᾳ ταὐτὸν εἶναι δι’ ὁμοιότητα νομίζουσιν. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 1 18:1)
  • λουσάμενοι, Προδίκη, πυκασώμεθα, καὶ τὸν ἄκρατον ἕλκωμεν, κύλικασ μείζονασ αἰρόμενοι. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 121)
  • νῆεσ ὅσαι πρῶται εἰρύαται ἄγχι θαλάσσησ ἕλκωμεν, πάσασ δὲ ἐρύσσομεν εἰσ ἅλα δῖαν, ὕψι δ’ ἐπ’ εὐνάων ὁρμίσσομεν, εἰσ ὅ κεν ἔλθῃ νὺξ ἀβρότη, ἢν καὶ τῇ ἀπόσχωνται πολέμοιο Τρῶεσ· (Homer, Iliad, Book 14 8:6)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION