Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκφαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐκφαίνω ἐκφανῶ ἐξέφηνα

Structure: ἐκ (Prefix) + φαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shew forth, bring to light, disclose, reveal, make manifest, to shew oneself, shine forth, come forth to view
  2. to exhibit
  3. to declare

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκφαίνω ἐκφαίνεις ἐκφαίνει
Dual ἐκφαίνετον ἐκφαίνετον
Plural ἐκφαίνομεν ἐκφαίνετε ἐκφαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκφαίνω ἐκφαίνῃς ἐκφαίνῃ
Dual ἐκφαίνητον ἐκφαίνητον
Plural ἐκφαίνωμεν ἐκφαίνητε ἐκφαίνωσιν*
OptativeSingular ἐκφαίνοιμι ἐκφαίνοις ἐκφαίνοι
Dual ἐκφαίνοιτον ἐκφαινοίτην
Plural ἐκφαίνοιμεν ἐκφαίνοιτε ἐκφαίνοιεν
ImperativeSingular ἐκφαίνε ἐκφαινέτω
Dual ἐκφαίνετον ἐκφαινέτων
Plural ἐκφαίνετε ἐκφαινόντων, ἐκφαινέτωσαν
Infinitive ἐκφαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφαινων ἐκφαινοντος ἐκφαινουσα ἐκφαινουσης ἐκφαινον ἐκφαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκφαίνομαι ἐκφαίνει, ἐκφαίνῃ ἐκφαίνεται
Dual ἐκφαίνεσθον ἐκφαίνεσθον
Plural ἐκφαινόμεθα ἐκφαίνεσθε ἐκφαίνονται
SubjunctiveSingular ἐκφαίνωμαι ἐκφαίνῃ ἐκφαίνηται
Dual ἐκφαίνησθον ἐκφαίνησθον
Plural ἐκφαινώμεθα ἐκφαίνησθε ἐκφαίνωνται
OptativeSingular ἐκφαινοίμην ἐκφαίνοιο ἐκφαίνοιτο
Dual ἐκφαίνοισθον ἐκφαινοίσθην
Plural ἐκφαινοίμεθα ἐκφαίνοισθε ἐκφαίνοιντο
ImperativeSingular ἐκφαίνου ἐκφαινέσθω
Dual ἐκφαίνεσθον ἐκφαινέσθων
Plural ἐκφαίνεσθε ἐκφαινέσθων, ἐκφαινέσθωσαν
Infinitive ἐκφαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφαινομενος ἐκφαινομενου ἐκφαινομενη ἐκφαινομενης ἐκφαινομενον ἐκφαινομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξέφηνα ἐξέφηνας ἐξέφηνεν*
Dual ἐξεφήνατον ἐξεφηνάτην
Plural ἐξεφήναμεν ἐξεφήνατε ἐξέφηναν
SubjunctiveSingular ἐκφήνω ἐκφήνῃς ἐκφήνῃ
Dual ἐκφήνητον ἐκφήνητον
Plural ἐκφήνωμεν ἐκφήνητε ἐκφήνωσιν*
OptativeSingular ἐκφήναιμι ἐκφήναις ἐκφήναι
Dual ἐκφήναιτον ἐκφηναίτην
Plural ἐκφήναιμεν ἐκφήναιτε ἐκφήναιεν
ImperativeSingular ἐκφήνον ἐκφηνάτω
Dual ἐκφήνατον ἐκφηνάτων
Plural ἐκφήνατε ἐκφηνάντων
Infinitive ἐκφήναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφηνᾱς ἐκφηναντος ἐκφηνᾱσα ἐκφηνᾱσης ἐκφηναν ἐκφηναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξεφηνάμην ἐξεφήνω ἐξεφήνατο
Dual ἐξεφήνασθον ἐξεφηνάσθην
Plural ἐξεφηνάμεθα ἐξεφήνασθε ἐξεφήναντο
SubjunctiveSingular ἐκφήνωμαι ἐκφήνῃ ἐκφήνηται
Dual ἐκφήνησθον ἐκφήνησθον
Plural ἐκφηνώμεθα ἐκφήνησθε ἐκφήνωνται
OptativeSingular ἐκφηναίμην ἐκφήναιο ἐκφήναιτο
Dual ἐκφήναισθον ἐκφηναίσθην
Plural ἐκφηναίμεθα ἐκφήναισθε ἐκφήναιντο
ImperativeSingular ἐκφήναι ἐκφηνάσθω
Dual ἐκφήνασθον ἐκφηνάσθων
Plural ἐκφήνασθε ἐκφηνάσθων
Infinitive ἐκφήνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκφηναμενος ἐκφηναμενου ἐκφηναμενη ἐκφηναμενης ἐκφηναμενον ἐκφηναμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "λαμπρὰ μὲν τὰ σὰ ἔργα καὶ μεγάλα καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ ἐξέφηνασ αἷμα καὶ γένοσ οὖσαν σεαυτήν· (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 5:4)
  • "λαμπρὰ μὲν τὰ σὰ ἔργα καὶ μεγάλα καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ ἐξέφηνασ αἷμα καὶ γένοσ οὖσαν σεαυτὴν ἀλλ’ ὁρᾷσ πόσον ὑστερεῖσ μου; (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 16:1)
  • ὦ τὴν καλλίστην ὧν ἐφορᾷσ κατέχων πόλιν, ἥ σοι τὴν δι’ ἔτουσ πανήγυριν πληροῖ, ὦ κοινὸν ἅπασιν ἀνθρώποισ φῶσ, ἡμῖν τε δὴ πρώην περιφανῶσ γενόμενοσ, ὅτ’ ἐπιρρεούσησ τῆσ θαλάττησ καὶ πολλῆσ πάντοθεν αἰρομένησ καὶ οὐδενὸσ ὁρωμένου πλὴν τοῦ μέλλοντοσ καὶ σχεδὸν ἤδη παρόντοσ ὀλέθρου, χεῖρα ἀντάρασ, οὐρανόν τε κεκρυμμένον ἐξέφηνασ καὶ γῆν ἔδωκασ ἰδεῖν καὶ προσορμίσασθαι, τοσοῦτον παρ’ ἐλπίδα ὥστ’ οὐδ’ ἐπιβᾶσι πίστισ ἦν. (Aristides, Aelius, Orationes, 10:4)

Synonyms

  1. to exhibit

  2. to declare

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION